Έρπητας ματιού. Σίγουρα καλύτερα να σου βγει το όνομα…

Posted by: γονείς με κολικούς on: September 24, 2012

• In: mama's log
• 41 Comments

Για να μην έχεις προσδοκία χιούμορ σε ενημερώνω ευθέως ότι το ποστ αυτό είναι πραγματικά σοβαρό. Παρόλο που έχω την τάση να αντιμετωπίζω πολύ σοβαρές καταστάσεις συνήθως με σαρκασμό, αυτή τη φορά δεν γίνεται. Πάμε λοιπόν να σε ενημερώσω για τον έρπητα ματιού –ναι υπάρχει!- ώστε να προσέξεις πάρα πολύ την επόμενη φορά που θα χρησιμοποιήσεις την φράση ‘’καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα’’.

Την Κυριακή 16/9 το βραδάκι το ένα μάτι του Billy the kid κοκκίνησε ελαφρώς. Τόσο ‘’ελαφρώς’’ που εγώ δεν το αντιλήφθηκα παρά η φίλη μου και μάνα διδύμων, στης οποίας το σπίτι είχαμε πάει για παιχνίδι. Δεν έδωσε πολλή σημασία διότι το μάτι του παιδιού μου, ειδικά από την θάλασσα στις διακοπές είχε κοκκινίσει κι άλλες φορές αλλά μετά από λίγο καθάριζε.

Την Δευτέρα το πρωί όμως το μάτι ήταν ακόμη πολύ κόκκινο κι έτσι αποφάσισα να πάω το παιδί στον γιατρό. Είχα μάλιστα την φαεινή ιδέα να πάω κατευθείαν σε οφθαλμίατρο και να παρακάμψω τον παιδίατρο για να κερδίσω χρόνο. Επειδή λοιπόν το ταμείο μου είναι το μόνο νομίζω ‘’ζωντανό’’ ακόμα και έχει πάρα πολλές παροχές, επέλεξα να τον πάω εκεί μια και δεν χρειάζεσαι ραντεβού στα έκτακτα περιστατικά , έχει πάρκινγκ και εύκολη πρόσβαση. Μας βλέπει όντως ο πρώτος διαθέσιμος οφθαλμίατρος. Προσπερνώ το γεγονός ότι είχε υφάκι αρχικά διότι έκανα την παρατήρηση ότι περνούν όλοι τελικά μέσα εκτός από τα πραγματικά ‘’έκτακτα’’ περιστατικά. Δεν προσπερνώ όμως το γεγονός ότι δε μπόρεσε να εξετάσει το παιδί, διότι ένα παιδί δεν σε αφήνει εύκολα να δεις με κάποιο όργανο το μάτι του, πόσο μάλλον αν δεν ξέρεις πως να το κάνεις. Επίσης δεν προσπερνώ το γεγονός ότι όταν το παιδί μου ακούμπησε το εργαλείο που κρατούσε ο γιατρός, με το χεράκι του, εκείνος πανικοβλήθηκε κι έτρεξε να το ψεκάσει με antibacterial. Το ίδιο έκανε όταν πήγαμε στο γραφείο του και ο μικρός ακούμπησε το έπιπλο. Σηκώθηκε πάλι να ψεκάσει και μάλιστα μου είπε ‘’μήπως μπορείτε να περιμένετε έξω να σας δώσω την συνταγή; γιατί εδώ έχω εγχειρισμένους ασθενείς και είναι πολύ επικίνδυνο να κολλήσουν οτιδήποτε’’!!! Μου έκανε χείριστη εντύπωση και το κράτησα για να το αναφέρω ούτως ή άλλως στον αρχίατρο του ταμείου μόλις τελειώσει η ιστορία με το μάτι του παιδιού. Είσαι γιατρός και είναι φυσικό να βλέπεις ασθενείς με κολλητικές ασθένειες. Ψέκασε λοιπόν όταν φύγω απ’ το ιατρείο σου.

Μου δίνει κολλύριο tobradex, όχι tobrex, μη βιαστείς να σκεφτείς. Και για να σε προλάβω, του έκανα την ερώτηση εάν επιτρέπεται σε παιδάκια μια και το tobradex ως γνωστόν περιέχει κορτιζόνη. Η απάντηση ήταν θετική και μάλιστα μου είπε για λίγες μέρες δεν υπάρχει πρόβλημα, πάρτε για 4-5 μέρες αλλά σε δύο μέρες πάρτε με τηλέφωνο να με ενημερώσετε πως πάει.

Την Τρίτη το βράδυ το μάτι του παιδιού έχει γίνει χειρότερα. Είναι πρησμένο και κόκκινο σα να έχει μπλέξει σε καβγά. Όλη νύχτα δε μπορεί πια να κοιμηθεί καθόλου, πονάει, κλαίει και του βάζω κομπρέσες με φυσιολογικό ορό μήπως ανακουφιστεί.

Τετάρτη πρωί τον βουτάω ξανά και πάω στα ιατρεία του ταμείου. Μας βλέπει ο ίδιος γιατρός ο οποίος με το που τον βλέπει όρθιος στην πόρτα με στέλνει επειγόντως στο Παίδων με την αιτιολογία ότι εκείνος δε μπορεί να κάνει κάτι, ούτε να τον εξετάσει λέγοντας: ‘’Εκεί μπορούν να το δουν το παιδί, ίσως να του κάνουν μέθη δεν ξέρω…’’

Χάνω τη γη κάτω απ’ τα πόδια μου. Το παιδί δεν έχει κοιμηθεί 2 νύχτες, δεν έχει φάει διότι προφανώς πονάει κι εγώ πρέπει να τρέξω στο Παίδων. Με alarm στη Β.Σοφίας παίρνω τον παιδίατρό μου κλαίγοντας –στερνή μου γνώση- του εξηγώ την κατάσταση και προτείνει να πάω αμέσως να τον δει προκειμένου να μην ταλαιπωρηθώ κατευθείαν στο Παίδων. Όντως πάμε, τον βλέπει, βλέπουμε και οι δύο με γυμνό μάτι ότι το παιδί έχει κάτι ακριβώς πάνω στην κόρη του ματιού του. Δε μου λέει τίποτα, όπως ομολόγησε την επομένη στον άνδρα μου για να μη με τρομάξει αλλά και γιατί έλπιζε να μην είναι αυτό που φαντάζεται. Με στέλνει σε συνεργάτη του από το Ιατρικό Αθηνών, παιδοφθαλμίατρο. Ευτυχώς το ιατρείο του ήταν κοντά και ήταν εκεί οπότε μας πήρε απευθείας ως έκτακτο.

Ο άνθρωπος από την αρχή ενέπνεε εμπιστοσύνη και γνώση του αντικειμένου. Εξέτασε τον Billy με ευκολία και τον έστειλε έξω με τη βοηθό του για να παίξει και να μπορέσει να μου μιλήσει:

– Κυρία μου θα σας το πω ευθέως. Το παιδί σας έχει έρπη στο μάτι.

– Τι λέτε γιατρέ; υπάρχει αυτό;

– Υπάρχει, θα σας το εξηγήσω. Ο ιός του έρπητα υπάρχει σε όλους μας, ζει στο αυτί μας. Όταν εκδηλώνεται και ψάχνει διέξοδο προς τα έξω ακολουθεί τα νεύρα της μύτης, του στόματος ή του ματιού. Όταν εκδηλωθεί στο μάτι αποτελεί ουσιαστικά λοίμωξη του κερατοειδούς, τρομερά επικίνδυνη καθώς δημιουργεί ουλές που απειλούν την όραση του ματιού. Το χειρότερο όμως κυρία μου δεν είναι αυτό, το έγκλημα είναι ότι 2 μέρες δίνετε κορτιζόνη στο παιδί η οποία τρέφει τον έρπη. Η ουλή που του έχει δημιουργήσει είναι ήδη μεγάλη, χρειάζεται άμεσα θεραπεία ώστε να κλείσει η ουλή και συνεχή παρακολούθηση ώστε να δούμε πως θα πάει. Πείτε μου σας παρακαλώ ο γιατρός που τη χορήγησε, εξέτασε το παιδί;

– Δε μπόρεσε να το εξετάσει κανονικά, μου είπε ότι η κορτιζόνη δεν πειράζει στα παιδιά

– Σωστά, δεν πειράζει καθόλου. Απλώς δεν τη χορηγούμε ποτέ αν δεν έχουμε αποκλείσει τον έρπητα.

– Έχετε δει άλλες τέτοιες περιπτώσεις;

– Εσείς τι λέτε; Έχω δει τρύπα στον κερατοειδή, ανεπανόρθωτη ζημιά από χορήγηση κορτιζόνης σε έρπη. Δεν χρειάζεται να σκέφτεστε αυτά τώρα. Προέχει να πάρει άμεσα τη θεραπεία. Θέλω να με προσέξετε κυρία μου, δεν έχω πρόθεση να σας τρομάξω όμως αυτό που έχει το παιδί σας είναι το χειρότερο πράγμα που μπορεί να πάθει παιδάκι στο μάτι του. Τα βιβλία στη βιβλιοθήκη μου έχουν στο εξώφυλλο τον έρπητα ματιού. Σας το λέω όχι για να σας φοβίσω αλλά για να καταλάβετε πόσο σημαντικό είναι να κάνουμε την θεραπεία με συνέπεια και ακρίβεια και να το παρακολουθούμε στην αρχή καθημερινά.

Δεν έχω τρόπο να σου περιγράψω τι ένιωσα. Καθόμουν σαν την ηλίθια στο καρεκλάκι του γιατρού μη μπορώντας να σκεφτώ κάτι άλλο να ρωτήσω. Το μόνο που σκεφτόμουν διαρκώς είναι την σκηνή που με το μπαμπά του, του κρατούσαμε χέρια και πόδια και του βάζαμε κορτιζόνη στο μάτι ενώ εκείνος τσίριζε απ’ τον πόνο.

Ξεκίνησα αμέσως την θεραπεία με zovirax αλοιφή ειδικά για το εσωτερικό του ματιού και σταγόνες-δάκρυα. Η αλοιφή κάθε 5 ώρες, οι σταγόνες κάθε 1 ώρα. Δεν έχει νόημα να σου πω αν το παιδί συνεργάζεται ή χαίρεται με αυτή την θεραπεία η οποία μπορεί να κρατήσει εβδομάδες. Φαντάζομαι σου έχει τύχει να προσπαθείς μέσα στη νύχτα να του βάλεις φυσιολογικό στη μύτη για ένα απλό συνάχι. Για σκέψου να του χώνεις διάφορα στο μάτι που πονάει.

Το απόγευμα της ίδιας μέρας ξαναμίλησα με τον γιατρό για να διευκρινίσω κάποια πράγματα σχετικά με την εφαρμογή της αλοιφής. Σε αυτό το τηλεφώνημα ανακάλυψα ότι το παιδί μου αυτή την στιγμή δε βλέπει καθόλου από το ένα μάτι. Συγκεκριμένα ο γιατρός μου είπε ότι το πιθανότερο είναι να βλέπει σκιές. Κάνουμε το πρώτο σκέλος της θεραπείας ουσιαστικά για να κλείσει η πληγή του έρπητα. Στη συνέχεια μένει η ουλή και η θολούρα που προκαλεί στην όραση. Υπάρχει νέα θεραπεία που στοχεύει στην εξάλειψη της ουλής ώστε στην συνέχεια να δούμε σε τι κατάσταση βρίσκεται η όρασή του και αν θα την ανακτήσει στο 100%…..

………………….

Το μόριο ‘’αν’’ δηλώνει:

α) μία υπόθεση, η οποία αναφέρεται σαφώς ή λανθάνει ή υπονοείται

β) κάτι που εξαρτάται από περιστάσεις ή προϋποθέσεις ή όρους

γ) το αμφίβολο και ακαθόριστο νόημα μιας πράξης ή μιας ενέργειας

Έτσι το μόριο ‘’αν’’ διακρίνεται σε

α) υποθετικό

β) δυνητικό

γ) αοριστολογικό

δ) ερωτηματικό (σπάνια)

Η δύναμη αυτού του υποθετικού μορίου είναι ισοπεδωτική. Ενώ δεν δηλώνει μία σίγουρη κατάσταση, το αντίθετο θα έλεγα, οι συνειρμοί που προκαλεί μπορούν να σε στείλουν στην κόλαση. Το ‘’έχασα τη γη κάτω απ’ τα πόδια μου’’ δεν ξέρω να φτάνει για να περιγράψει το συναίσθημα.

Ξεκινούμε την θεραπεία από Τετάρτη λοιπόν. Περνάει μία εφιαλτική νύχτα κατά την διάρκεια της οποίας προσπαθούμε να στηρίξουμε ο ένας τον άλλον με τον άνδρα μου και η προσπάθεια είναι φανερή. Δεν πιάνει τόπο γιατί απλώς ο ένας δεν θέλει να αφήσει τον άλλον να τον δει να καταρρέει.

Πέμπτη απόγευμα ξανά στον γιατρό. Έχουμε καλά νέα επιτέλους διότι το παιδί αντέδρασε πολύ θετικά στην θεραπεία το οποίο είναι πολύ καλό διότι θα μπορούσε να χρειάζεται άλλο φάρμακο και εντωμεταξύ η ζημιά να γίνεται. Μάλιστα τα αποτελέσματα ήταν προφανώς εντυπωσιακά για 2 μέρες θεραπείας. Ο γιατρός τόλμησε να πει πως πιστεύει ότι τελικά το παιδί θα δει κανονικά.

Εντωμεταξύ φίλοι κίνησαν Θεούς και δαίμονες για να δούμε κι άλλους γιατρούς και να πάρουμε κι άλλη γνώμη. Έτσι Παρασκευή πρωί με βρήκε και στο Παίδων ελπίζοντας να πάρω την ίδια θετική γνωμάτευση. Έτσι κι έγινε. Αμέσως μετά, τρίτος γιατρός στο Ιατρικό Αθηνών, στον οποίο μας παρέπεμψε ο παιδοφθαλμίατρος διότι θα έλειπε την Παρασκευή και θα ήθελε κάποιος συνάδελφος να μας δει για να είμαστε σίγουροι ότι συνεχίζουμε καλά. Τα ίδια κι εκείνος.

Θέλω να σου πω για τον έρπητα του ματιού γιατί μπορεί να μην τον έχεις υπόψη σου όπως δεν τον είχα κι εγώ. Θέλω να προσέχεις εάν μόνο το ένα μάτι του παιδιού σου κοκκινίσει ξαφνικά και δεν έχει τσίμπλες είναι πάρα πολύ πιθανό να έχει κάτι τέτοιο. Μην το αμελήσεις και βρες παιδοφθαλμίατρο, όχι απλό οφθαλμίατρο. Πλέον όλες οι ειδικότητες υπάρχουν και με εξειδίκευση σε παιδιά. Να και κάτι που επίσης δεν είχα υπόψη μου. Να ξέρεις, όπως με ενημέρωσε ο γιατρός μου και μου επιβεβαίωσαν στο Παίδων, ότι ο έρπητας του ματιού δεν κολλάει. Μη βιαστείς να κρίνεις γιατί κι εγώ έτσι έκανα μέχρι που μου το επιβεβαίωσαν. Συγκεκριμένα, δε μπορούμε να ισχυριστούμε ότι κολλάει ένας ιός που τον έχουμε όλοι μας. Εάν κολλούσε όπως η ίωση, τότε θα είχαμε όλοι ταυτόχρονα  έρπητα. Ο λόγος που εκδηλώνεται στον έναν και όχι στον άλλο δεν είναι ακόμη γνωστός. Αν λέγαμε ότι το κόλλησε, είναι πολύ πιο πιθανό να το μεταδώσουν οι γονείς, παρά οποιοσδήποτε άλλος εφόσον ο έρπητας του ματιού δε μπορεί να μεταδοθεί με επαφή. Γι’ αυτό και δε μεταδίδεται ποτέ στο άλλο μάτι. Υπάρχουν όμως σοβαρές πιθανότητες εφόσον εκδηλώθηκε μια φορά, να εκδηλωθεί ξανά αργότερα όπως ακριβώς κάνει και ο έρπητας στα χείλη. Να έχεις υπόψη σου επίσης ότι ένα παιδάκι όταν δε βλέπει από το ένα μάτι είναι απίθανο να σου το πει. Τα παιδιά δεν αντιλαμβάνονται τι θα πει να μη βλέπεις από το ένα μάτι ή να μη βλέπεις καθαρά.

Εμείς έχουμε μέλλον με τη θεραπεία μας και ελπίζω όχι μεγάλο. Ελπίζω σήμερα που θα πάμε ξανά στο γιατρό να μου πει πως έγινε θαύμα και έχει κλείσει η πληγή και έχει εξαφανιστεί η ουλή και το παιδί βλέπει. ΄Οπως και να ‘χει εγώ πιστεύω, τώρα, ότι όλα θα πάνε καλά. Σήμερα επιστρέψαμε και στον παιδικό σταθμό αφού δεν υπάρχει κίνδυνος να κολλήσει άλλο παιδάκι και συνεχίζουμε την θεραπεία μας.

Ελπίζω να μην χρειαστεί να ξαναγράψω κάτι λυπηρό. Η αλήθεια είναι ότι γυρνώντας πίσω σκέφτομαι μήπως υπερέβαλλα στις αντιδράσεις μου. Από την άλλη πέρασα μια μεγάλη λαχτάρα και δεν ξέρω αν θα μπορούσα να μην το δείξω. Προσπαθώ να ακολουθώ στη ζωή μου το εξής: μπορείς να πας όπου θέλεις, αλλά μην πηγαίνεις εκεί που είναι οι ενοχές. Έτσι προσπαθώ να μην σκέφτομαι τι θα γινόταν αν είχα πάει το παιδί κατευθείαν στον παιδίατρό μου. Προσπαθώ να με πείσω πως δεν θα μπορούσα να είχα προβλέψει αυτό που έγινε. Ο λόγος που έγραψα το ποστ αυτό είναι απλώς για να σε ενημερώσω ότι μια απλή κοκκινίλα στο μάτι μπορεί να είναι κάτι πάρα πολύ σοβαρό.

See ya

Πι.Ες. Άντζελα – συμπεθέρα μου να μην ξεχάσεις να πεις στη νύφη μου όταν κοκκινίζει το μάτι του παιδιού μου στο μέλλον που η μανούλα θα ξεχνάει, να θυμάται να του βάζει zovirax και σταγόνες! Ευχαριστώ για την συμπαράσταση.

Πι.Ες.2 καταλαβαίνεις ότι για ένα διάστημα θα είμαι λίγο ευαίσθητη σε εκφράσεις όπως ‘’με μάτιαξαν’’ και ‘’φάτε μάτια ψάρια’’ ή σε φαγητά όπως ‘’αυγά μάτια’’ (#denallazeioanthropos)

Πι.Ες.3 Ναι θα ασχοληθώ με τον γιατρό που μου χορήγησε κορτιζόνη, μόλις γίνει καλά το παιδί μου. Ασφαλώς και θέλω να βεβαιωθώ ότι δεν θα το ξανακάνει.

Πι.Ες.3 Αν ψάχνεις παιδοφθαλμίατρο ευχαρίστως να σου δώσω τα στοιχεία του δικού μας. Είναι εξαιρετικός και πολύ καλός με τα παιδιά.

Πι.Ες.4 Φίλη μου Χριστίνα ή Κιτίνα όπως σε λέει ο Μπιλάκος δε με πειράζει που με ”ανάγκασες” να σε αναφέρω ονομαστικά στο ποστ αυτό γιατί πιστεύω πως ο καθένας μας δικαιούται το τέταρτο της δημοσιότητάς του! Πόσο μάλλον εσύ ΦΙΛΗ ΜΟΥ, ΗΡΩΑ ΜΟΥ, ΠΟΥ ΗΡΘΕΣ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΣΤΟ ΠΑΙΔΩΝ ΕΝΩ ΕΙΧΕΣ ΠΙΕΙ 32 ΜΑΡΓΑΡΙΤΕΣ ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΒΡΑΔΥ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΔΕΣ ΤΟ ΣΗΜΑ ΚΑΙ ΦΑΓΑΜΕ ΚΛΗΣΗ, ΠΟΥ ΜΕ ΚΕΡΑΣΕΣ ΚΑΦΕ, ΠΟΥ ΕΝΩ ΕΓΩ ΠΗΓΑ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΣΥ ΠΗΓΕΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΤΡΕΧΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΙΑΤΡΙΚΟ ΟΔΗΓΩΝΤΑΣ ΤΗ ΜΑΟΥΝΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΑ ΜΟΥ, ΠΟΥ ΣΕ ΤΡΑΚΑΡΑΝ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟΠΑΡΜΕΝΟΙ, ΠΟΥ ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΕΣ ΝΑ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΝΑ CELICA ΤΟΥ ’90 ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙΣ ΝΑ ΞΕΠΑΡΚΑΡΕΙΣ ΤΗ ΜΑΟΥΝΑ ΚΑΙ ΠΟΥ ΠΗΓΕΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΤΟΥ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΟΥ ΝΑ ΧΑΡΕΙ! ! ! ! Santa Cristina!!!

Tags: health, προσωπική εμπειρία, παιδικός σταθμός, παιδικές αρρώστιες, χρήσιμα, έρπης στο μάτι, νήπια, medicine, working mom