9.5.13 Μαμάδες και Μανουλίτσες Part 1
Posted on: May 10, 2013
Έχω μια φίλη καλή, που είναι γραφίστρια. Όταν βάφτισα τον Billy the kid, όπως όλες οι μαμάδες άρχισα να σκέφτομαι το προσκλητήριο. (όχι δεν είναι αυτό που βλέπεις στην φωτογραφία…τζίσαζ!!!) Την πήρα λοιπόν τηλέφωνo και της είπα:
– Χριστίνα μου σκέφτηκα το θέμα για το προσκλητήριο να είναι μία κορώνα.
– Αααα! Τι πρωτότυπο! Κορώνα ε; πως το σκέφτηκες βρε θηρίο! Δηλαδή σα να λέμε, γέννησες τον πρίγκιπα και άρα που οδηγούμαστε συνειρμικά; να τον βαφτίσεις με κορώνα!
– έχω μία αμυδρή εντύπωση ότι με ειρωνεύεσαι…
– Γιατί το λες;
– θες να μου πεις ότι είναι πολυφορεμένο;
– Όχι καλέ! Μόνο 9 στις 10 ζητάνε κορώνα!
– οι άλλες τι ζητάνε;
– Α, έχουμε μεγάλη γκάμα. Αν είναι κορίτσι και αποφύγουμε τη ροζ κορώνα, έχουμε νεράιδες. Αν είναι αγόρι, έχουμε ποδοσφαιριστές και πειρατές. Πάντα βέβαια παίζει το επίσης πρωτότυπο να βάλουμε κάπου και μια φωτο του παιδιού μπας και μπερδευτεί ο κόσμος και πάει σε βάφτιση άλλου 8μηνου
– παύση
– Μπερδεύτηκες ε;
– Δεν το ‘χα σκεφτεί να σου πω την αλήθεια
Λοιπόν δεν ξέρω τι παθαίνουμε οι μάνες και ως επί το πλείστον πιστεύουμε πράγματι ότι στο μαιευτήριο το αίμα μας από κόκκινο γίνεται γαλάζιο. Αν είναι δε πρωτότοκο μιλάμε για μεγαλεία παροιμιώδη. Αυτό το επιστημονικό, μάλλον, φαινόμενο που συντελείται στη γέννα, μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη βάφτιση υπερθέαμα. Γινόμαστε λίγο ”μανουλίτσες”. Αν δεν είχες κάνει δεξίωση στο γάμο, στη βάφτιση θα τα δώσεις όλα. Ότι είσαι 10 κιλά πιο χοντρή απ’ το γάμο καθόλου δεν σε πειράζει αφού έξω από την εκκλησία έχεις στήσει μια μίνι Disneyland και πιστεύεις ότι τα κιλά σου δεν θα απασχολήσουν κανέναν.
Τρέχεις σαν τρελλή να βρεις μίνι παγωτατζίδικο, μαλλί της γριάς, cupcakes, popcakes, παπαροcakes, τέντες, κιόσκια, αμαξάκια με γλάστρες και λουλούδια, μίνι carousel….μόνο κοκορέτσι δεν ψήνουν πια έξω απ’ τις εκκλησίες. (βάζω ιδέες το ξέρω…)
Γιατί εκείνες τις 2 ώρες το σύμπαν (σου) θα υποκλιθεί στο μεγαλείο του διαδόχου σου.
Αν δεν έχεις καταλάβει ακόμη ποια είναι η διαφορά μεταξύ μαμάς και μανουλίτσας συνεχίζω:
Επειδή δεν σου φτάνουν οι 2 ώρες και εδώ που τα λέμε γλυκάθηκες, πας και μεταφέρεις όοοολη αυτή την υστερία στο facebook, στο twitter και το pinterest. Και δωσ’ του οι τίτλοι:
(Να πω εδώ ότι όλα τα ονόματα θα πρέπει να είναι αντάξια της βάφτισης. Για Γιάννη, Γιώργο, Κώστα δε θέλω κορώνες και χαζά εκτός αν φωνάζεις το παιδί στον παιδότοπο Ιωάννη, Γεώργιο και εννοείται Κωνσταντίνο, άντε Κωσταντή. Α, και ο Νίκος, είναι πάντα Νικόλας έτσι; αυτά είναι must δεν θα στα λέω εγώ…σκέψου και κάτι μόνη σου)
Η ΒΑΦΤΙΣΗ ΤΟΥ ΜΑΞΙΜΟΥ-ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ (ένα καλό θέμα για τη βάφτιση είναι λεγεωνάριος)
Η ΒΑΦΤΙΣΗ ΤΗΣ ΑΟΥΡΕΛΙΑΣ (ότι το παιδί μ’ αυτό το όνομα μοιάζει με πρωταγωνίστρια βραζιλιάνικου δεν σε πτοεί ε; Εξάλλου λατρεύεις να λες την ιστορία για το πώς διάλεξες το όνομα: είχαμε πάει στην Οία, κι ένα βράδυ που χαζεύαμε την καλντέρα με πανσέληνο, γνωρίσαμε μια Μεξικάνα που έκανε όλη μέρα γιόγκα και φώναζε έτσι το χάμστερ της)
Η ΒΑΦΤΙΣΗ ΤΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ-ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ (και διπλό και αρχαίο, μιλάμε για το απόλυτο τζακ-ποτ)
Η ΒΑΦΤΙΣΗ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ-ΕΜΜΑΝΟΥΕΛΑΣ (δίπλα στην υπερπαραγωγή κοτσάρεις και το όνομα της γιαγιάς για να μην έχουμε δράματα αλλά ας τελειώσει η βάφτιση και το παιδί θα το λες Εμμανουέλα και να πάνε να πνιγούνε όλοι)
Η ΒΑΦΤΙΣΗ ΤΟΥ ΛΕΟΝΤΙΟΥ (τι εννοείς δεν ξέρεις το θέμα; Βυζάντιο, είναι ξεκάθαρο. Παλαιολόγοι Κατακουζηνοί ετσέτερα ετσέτερα)
Η ΒΑΦΤΙΣΗ ΤΗΣ ΜΑΤΙΝΑΣ (Η γιαγιά εδώ ήταν αμείλικτη και το παιδί στην πραγματικότητα το λένε Γραμματικούλα αλλά αφού πληρώνει τη βάφτιση το κάνεις γαργάρα και λανσάρεις την πριγκίπισσα Ματίνα)
Μετά τον τίτλο ακολουθούν φωτογραφίες της υστερίας. Επειδή είμαι ευγενικός άνθρωπος δεν θα σου κάνω κόπι-πέιστ (πολύ γουστάρω τα engliκά) εδώ. Κυρίως γιατί είμαι βέβαιη ότι μετά θα #pestenamefate μανουλίτσες και μη. Μα και βέβαια φοβάμαι. Οι ‘’μανουλίτσες’’ φαίνονται αρχικά αθώες αλλά είναι πάρα πολύ τρομακτικές.
Πάντως οι φωτογραφίες είναι παντού. Όσο πιο καλός ο φωτογράφος, τόσο πιο τίγκα στο ροζ και το γαλάζιο οι φωτογραφίες. Και δώσ’ του κοντινά στα cupcakes και δωσ’ του ασπρόμαυρες με τη μαμά να κοιτάζει στοργικά το μωρό που σκάει στο κλάμα και δείξε και το λουλουδικό στην κολυμπήθρα και πάρε και μία με όλο το σόι και το μονάκριβο στη μέση.
Γιατί η μανουλίτσα ξέρει πολύ καλά πως όλα αυτά ενδιαφέρουν ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ όλο τον κόσμο. Και κυρίως τις άλλες μάνες. Κι έτσι τα ποστάρει όλα. Γιατί η μανουλίτσα έχει κάνει την ΠΙΟ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ ΥΠΕΡΒΑΦΤΙΣΗ και αυτό δεν κρατιέται κρυφό. Επιπλέον, έχει πάει και στο στούνιο του φωτογράφου κι έχει σκάσει τόσα λεφτά που θα αγόρασες τις πάνες για όλο το ΠΙΚΠΑ Πεντέλης για ένα χρόνο, μόνο και μόνο για να φωτογραφηθεί-ρετουσαριστεί με το σπλάχνο σε στυλ ρομαντικό ή χίπστερ ανάλογα τη διάθεση. Και αυτό άλμπουμ μεταφέρεται αυτούσιο στο διαδίκτυο. Εξάλλου γι’ αυτό το ‘κανε.
‘Ελα τώρα δε γίνομαι κακιά. Απλώς είμαι πολύ ζηλιάρα. Τη μανουλίτσα τη ζηλεύω τρελλά #minxeraso. Να σε ενημερώσω εξάλλου ότι το παιδί το βαφτίσαμε πριν 2 χρόνια και κάτι και τις φωτογραφίες δεν τις έχουμε πάρει ποτέ. Ντροπή θα μου πεις. Δίκαιο έχεις. Τι θα δείχνω στο παιδί αύριο μεθαύριο; Άσε που ρωτάει ήδη σε κάθε βάφτιση: μαμά εγώ βαφτίστηκα ε; Και σε ρωτώ εσένα τι να του πω; και κυρίως τι να του δείξω; πώς να δικαιολογήσω το χτένισμα αυγό-άλιεν που κάτι με κυρίευσε και έκανα στο κεφάλι μου 2 ώρες πριν τη βάφτιση; Άσε που σε όλες τις φωτό με κοιτάνε οι φίλες με ύφος ‘’πως-το ‘κανες-αυτό-αλλά-τι-να-γίνει-τώρα-δεν προλαβαίνουμε-μη-στο-πω-και-στεναχωρεθείς’’. Να μη μιλήσω που επίσης σε όλες τις φωτο η τιράντα του σουτιέν είχε κατέβει στον αγκώνα αλλά ΚΑΝΕΝΑΣ δεν σκέφτηκε να μου το πει για να την σηκώσω. Δεν θα σχολιάσω τα κιλά. Τέλος πάντων θα πάρω μόνο αυτές με το παιδί και τη νονά που ήταν θεά και αν σε καμία φαίνομαι εγώ θα λέω ‘’δεν είμαι εγώ αγάπη μου, είχε έρθει μια ξαδέρφη μεγαλοκοπέλα απ’ την Αυστραλία, έτσι ντύνονται εκεί. Εγώ είμαι πίσω από την κολώνα δεν φαίνομαι καλά’’.
Ξεφύγαμε όμως απ’ το θέμα που είναι φυσικά οι μανουλίτσες. Έχω πολλά να σου πω. Γι’ αυτό θ’ αφιερώσω μάλλον στο θέμα και το επόμενο ποστ.
Προς το παρόν σε αφήνω με το εξής:
Γιατί κάνει όλο αυτό το καρακιτσαριό η μανουλίτσα; Γιατί ‘’το παιδί της είναι το πιο σημαντικό πράγμα που έκανε ποτέ’’. Εννοείται πως είναι. Για όλους μας είναι. Το θέμα είναι με τι το συγκρίνεις και το λες αυτό. Το παιδί είναι ευλογία. Δεν είναι επίτευγμα που κάνουμε και λέμε πως είναι σημαντικότερο από την προηγούμενη άχαρη ζωή μας ή από τις ατέλειωτες ώρες στο γραφείο ή από τον ύπνο μέχρι το μεσημέρι ή από το παστίτσιο….εξαρτάται τι έχει να συγκρίνει κανείς.. 😉
Πι.Ες. Δεν έβαλα κορώνα στη βάφτιση. Το πιο ωραίο επίθετο που άκουσα ποτέ να αποδίδεται σε παιδί το έχει πει ο αγαπημένος μου. Τον λατρεύω γι’ αυτό. Απ’ όταν γεννήθηκε τον λέει ”πολύτιμο”. Είναι η λέξη που περιέχει όλα αυτά που θέλουμε να πούμε. Μας είναι πολύτιμος!
Πι.Ες.2 Να ξέρεις πως αυτή η φωτο με το κεφάλι του παιδιού σου μέσα σ’ ένα λουλούδι και γύρω γύρω πέταλα, δεν είναι ωραία. Δεν θέλω να σε στεναχωρήσω αλλά δεν είναι. Βρες κάτι άλλο
Πι.Ες.3 Να πω επίσης ότι όλοι αυτοί οι γραφίστες και οι event planners και τα ανθοπωλεία και τα τυπογραφεία δεν φταίνε σε τίποτα που φτιάχνουν αυτές τις αθλιότητες. Μπορούν μόνο να προτείνουν. Από κει και πέρα τι να σου κάνουν κι αυτοί; αφού ο πελάτης το εγκρίνει;;;
Πι.Ες.4 Έχεις μια ιδέα. Πολύ ωραία! Πρέπει να την κάνεις μόνη σου;; Αφού δεν πιάνουν τα χέρια σου. Θες να τρέχεις από μαγαζάκι σε μαγαζάκι να σου λένε πόσο κάνει το τούλι επειδή πιστεύεις ότι θα σου βγει πιο φθηνά; Θες να μιλάς με τον τυπογράφο να σου λέει πόσα γραμμάρια είναι το χαρτί που θα τυπώσεις; Πόσο χρόνο έχεις πια διαθέσιμο; Σου’χω νέα: δεν είμαστε όλοι γραφίστες. Τόσες συμβουλές diy πια, μπουκώσαμε. Μου θυμίζουν κάτι μίζερα θέματα στα μεσημεριανά: ”πάρτε το παλιό σας t-shirt και κάντε το trendy κολιέ”! Πολύ trendy!! Άμα ζεις ακόμα στα Μάταλα…
Πι.Ες.5 Για να μην παιδεύεσαι πήγαινε εδώ: bam κι εδώ hapiness. Θα βρεις ότι θες και επιπλέον θα συνεννοηθείς. Καλύτερα να πας από κοντά. Δεν θα σου σπάσουν τα νεύρα ούτε θα προσπαθήσουν να σου πουλήσουν αυτό που δεν θες. Έχουν ΚΑΙ κορώνες. Πολλές. Και ωραίες.
Πι.Ες.6 Στο ΠΙΚΠΑ Πεντέλης έχουν ανάγκη από πάνες και όχι μόνο, όλο το χρόνο. Όχι μόνο τα Χριστούγεννα. Οι άνθρωποι δεν ζητούν λεφτά. Ζητούν αναλώσιμα και τρόφιμα για τα παιδάκια. Αν θέλεις να κάνεις κάτι μπορείς να επικοινωνήσεις στο 213-2059800 με την υπεύθυνη κα Γουρνάκη Ιωάννα
Πι.Ες.7 Με συγχωρείς αν σου έθιξα τη βάφτιση. Δεν είναι αυτός ο σκοπός μου. Υπάρχουν και βαφτίσεις υπερπαραγωγές που τις ζηλεύεις πραγματικά. Δεν εννοώ να πετάξεις το παιδί στην κολυμπήθρα να τελειώνουμε. Κάνε ότι θέλεις. Αλλά μην το κάνεις βούκινο στα σόσιαλ. Δείξε κάτι αφαιρετικό, λίγο πιο στυλάτο. Το παιδί δεν θα χαρεί στο μέλλον με το δικό σου τέταρτο δημοσιότητας. Είναι βέβαιο.
Πι.Ες.8 Πάω τώρα γιατί πρέπει να μαζέψω το παιδί για ύπνο. Βασίλειεεεε, που είστε your grace ;;;….Σ’ αγαπώ σ’ αγαπώώώώ..Που με βάαααζεις;; Σ’ ένα πύργο ψηλόοοοο να διατάαααζεις..!!! λα…λα …..λα λα….λα …. 😉
50 Responses to "9.5.13 Μαμάδες και Μανουλίτσες Part 1"
May 10, 2013 at 9:26 am
Πριν από κάτι χρόνια τρώγαμε με τον άντρα μου σε trendy εστιατόριο (sic) και το διπλανό ζευγάρι έλεγε με καμάρι ότι το παιδί τους θα λέγεται Τιβέριος Στελλάς! Κόντεψαν να μου φύγουν τα μύρτιλλα από το στόμα από τα χάχανα. Αυτά τα βαφτίσια-υπερπαραγωγή-βγάζω το άχτι και τα κόμπλεξ μου-μου προκαλούν αηδία. Λες και το μωράκι θα τα εκτιμήσει όλα αυτά εν τω μέσω κλαμάτων που ένας χοντρός με μούσι το βουτάει στο νερό, το λαδώνει και του κόβει τα μαλλιά…
May 10, 2013 at 10:09 am
Τιβέριος Στελλάς …;;;; …!!!! χαχαχαχαχαχαχαχα Δεν υπάρχει αυτό!! Φανταστικό! Σκέψου τη βάφτιση!!! Ρωμαίοι, εκατόνταρχοι, χαμός! Αυτά είναι βαφτίσια. Μπράβο!!!
φιλιά να ‘σαι καλά μας αποτελείωσες!
May 10, 2013 at 1:13 pm
το καημένο το παιδί τι έχει να ακούσει οταν πάει σχολείο…Και Τιβέριος και Στελλάς πάει πολύ!!! χαχαχαχα
May 10, 2013 at 9:53 am
Βαφτίζω κι εγώ τον “my precious” την Κυριακή. Ευτυχώς λόγω κρίσης γλίτωσα από τον πειρασμό να γίνει η βάφτιση το τσίρκο Medranno. Απέφυγα με μαεστρία τους σκοπέλους, όπως την κορώνα, τον βάτραχο ή τον πρίγκηπα, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των πωλητριών στα μπουμπουνιεράδικα για το αντίθετο. Τέλος έχω κι εγώ μια αλλεργία στις φωτογραφίες των νεοφώτιστων, που τους δείχνουν να ξεπετάγονται μέσα από κολυμπήθρες, γλυκάκια κι όλα τα συναφή των βαφτίσεων. Είναι ωραίο, όμως, να τυφλώνεσαι κάπου, κάπου και να γίνεσαι μανουλίτσα. Έτσι λέω τώρα…
ΥΓ: Με τις φωτογραφίες γενικά, έτσι, είμαστε με τον άντρα μου. Από τα γενέθλιά του έχει μόνο 3 ή 4, από τα δύο Πάσχα της ζωής του 0, από τα Χριστούγεννά του 2 ή 3 κι αυτές μέσα στη μνήμη της μηχανής. Ακόμα πάμε να τις εκτυπώσουμε…..
May 10, 2013 at 10:25 am
Είναι πολύ ωραίο να τυφλώνεσαι που και που. Συμφωνώ. Και δε μπορείς να το γλιτώσεις έτσι κι αλλιώς. Είμαστε μαμάδες κι αυτό είναι αναπόφευκτο. Η λέξεις κλειδιά σ’ αυτή την πρόταση είναι το ”που και που”!!!
Είπαμε να μην έχεις φωτογραφίες αλλά εσείς πια το παρακάνατε!!! Τυπώστε και καμία! Θα μου πεις εσύ έχεις; Όλες οι διακοπές μας και όλες του παιδιού είναι στον σκληρό δίσκο. Αν τον χάσω χάθηκα!!
φιλιά ευχαριστώ
May 10, 2013 at 9:53 am
Να ξέρεις πως αυτή η φωτο με το κεφάλι του παιδιού σου μέσα σ’ ένα λουλούδι και γύρω γύρω πέταλα, δεν είναι ωραία. Δεν θέλω να σε στεναχωρήσω αλλά δεν είναι. Βρες κάτι άλλο
ΧΑΧΑΧΑΑΧΑΧΑΧΑ μλκ τί γαμάτη ανάρτηση είναι αυτή χαχαχαχα!Καλά η κοπελιά mommyinhappiness από πάνω με τα μύρτιλλα, με αποτέλειωσε χαχα!
Έλα τώρα κι εσύ που εντυπωσιάζεσαι. Εδώ το eimaitsatsa έχει ολόκληρο section “βάπτιση” στο οποίο στέλνει φωτογραφίες η κάθε πικραμένη-καρακακάσχημη, με τη λεοπάρ τουαλέτα ντάλα καταμεσήμερο και το γκλίτερ να έχει πέσει παραπάνω στο ένα μάτι απ’ ότι στο άλλο.Παραβλέπω που βγάζουν στη φόρα τις φάτσες των παιδιών τους χωρίς στην τελική να τα ρωτήσουν, διότι εμείς είμαστε οι γονείς #mixesw episis, και εμείς αποφασίζουμε #mixeso sketo. Αλλά εκτός από γονείς είμαστε και ξιπασμένοι και κάπως έτσι η βάπτιση, από γιορτή του μωρού έχει γίνει το happening της κακομοίρας. Μέχρι μπαλόνια μας είπε ο παπάς ότι έβαλαν μια φορά γύρω από την κολυμπήθρα κι ευτυχώς που δεν είχαν ήλιο να τη σηκώσουν να την πάνε στο διάλο να΄χει η μάνα να καμαρώνει πως του γιού της, του σηκώθηκε!
(αυτό που πάντα κάτι πέφτει από το ρούχο-εσώρουχο της μαμάς στη βάφτιση, νομίζω είναι έθιμο πια.Σ εμένα έπεφτε το φόρεμα, περπατούσα και έφτανε το στράπλες στο γόνατο.Έπρεπε να το δείς αυτό σε fast forward την ώρα που έπαθα τροφική δηλητηρίαση στο μαγαζί που πήγαμε μετά τη βάφτιση για φαγητό, και έψαχνα τουαλέτα να #xeso kyriolektika)
Το κοκορέτσι θα το λάβω σοβαρά υπόψιν. Τυλιγμένο σε τούλι με χρωματιστή κορδέλα, θα κάνει μια χαρά γαρδουμποcake χαχα!
May 10, 2013 at 10:43 am
Μα δεν ξέρεις πόσο καιρό θέλω να γράψω κάτι τέτοιο, αφού το λέγαμε. Θα μου πεις κι εσύ έχεις γράψει και πολλοί άλλοι. Αλλά όσο πιο πολύ τα λέμε, μήπως και περιορίσουμε την επιδημία να πάρει κι άλλες διαστάσεις! Καλά ο Τιβέριος Στελλάς είναι αμίμητο. Δεν ξέρω τι δουλειά μπορεί να κάνει στο μέλλον. Δηλαδή με τέτοιο όνομα ρε παιδί μου που πας;; Γιατί το καταδικάζεις το παιδάκι; Το Στελλάς πάντως κάνει και για μπουζουκάκι τοπικό σε εθνική οδό. Το Τιβέριος λίγο με προβληματίζει..
χαχαχαχαχα eimaitsatsa λύσσαξες πια, πεθαίνω στο γέλιο! Τα ‘χω δει μωρέ, τι να κάνεις; Πάντα θα υπάρχουν. Αφού τους δίνεται η ευκαιρία να τα δείξουν θα το κάνουν. Αχ σε παρακαλώ έλα σπίτι να σου δείξω στο λαπτοπ το δειγματολόγιο της βάφτισης θα πεθάνεις στο γέλιο σου μιλάω ειλικρινά. Για χρόνια θα αναρωτιέμαι πως την πάτησα έτσι. Μιλάμε είμαι σα λαμπατέρ, να το προσπαθούσα δεν θα γινόταν τόσο πετυχημένο! Εσένα σου πεφτε το φόρεμα γιατί αδυνάτισες, εγώ που τέτοια τύχη; Μου λέει ο φωτογράφος μη στεναχωριέσαι για το σουτιέν, θα το φοτοσοπάρω. Γιατί φότοσοπ ρε χρυσέ μου; εκεί δεν ήσουνα;; Και στο κάτω κάτω αν είναι να φοτοσοπάρεις κάτι, να κάνεις κάτι με το μαλλί που είναι επείγον!
Και δηλητηρίαση, ωραίο χάπενινγκ!! όλα τα είχες! Εγώ τους πήγα το βράδυ σε μπαράκι όπου ήπιαμε, ξεφτιλιστήκαμε και γυρίσαμε όλοι σπίτι ευτυχισμένοι!
Είσαι να κάνουμε μια επιχείριση για παραδοσιακές βαφτίσεις; Να έχουμε όλα τα τρελλά έθιμα; να λέμε θέλετε βάφτιση Άνω Παναγιά ή Δριμίγκλαβα;; Θα πετάμε μέσα και το οικολογικό στοιχείο, χαμός θα γίνει σου λέω….σκέψου το …
May 10, 2013 at 12:50 pm
Χα,χα είστε και οι δύο η μια ράβει η άλλη ξηλώνει!! Αποθέωση γι΄αυτό σας λατρεύω και τις δυο!!! Ευάκι άμα γίνει το τελευταίο θέλω σοβαρή πρόταση να μου κάνετε και μένα αμά χωρώ στο κλαμπ, έχω κι εγώ κάτι ιδέες που θ αφήσουν εποχή!!
May 10, 2013 at 2:44 pm
Ε, καλά ρε Αναστασία εσένα θ’ αφήσω απ’ έξω;;; Τόσα σχόλια, τόσα πράγματα έχουμε πει ήμαρτον!! Κίρκηηηηηηηηηηηηηηηηη κι άλλος με τη βάρκα μας!!!!
May 10, 2013 at 12:24 pm
Εντάξει, μόλις μου χάρισες καινούργιο ήπαρ με το γέλιο που έκανα!!!! Η αλήθεια είναι πως τα τελευταία χρόνια έχει γίνει ένας χαμός με τις βαπτίσεις και ….. ότι τις συνοδεύει, σε σημείο μάλιστα να αναρωτιέσαι γιατί μπαίνει ο κόσμος στην εκκλησία (αν μπει) και ποιος είναι αυτός που με τα μαύρα που βουτάει το ξένο μωρό στο νερό. Ευτυχώς, όταν βάπτισα τα παιδιά μου, πριν 9 και 6 χρόνια, δεν είχε γίνει όλο αυτό που μας πλασάρουν σαν “πρέπει”, που τελικά όλοι κοιτάζουν το υπερθέαμα και χάνουν το νόημα του μυστηρίου…. Ομολογώ, πως οι βαπτίσεις των παιδιών μου δεν είχαν “θέμα”, είχα φτιάξει τα προσκλητήρια μόνη μου, στην κόρη μου έφτιαξα και τις μπομπονιέρες (εγώ ΕΙΜΑΙ γραφίστας χαχαχχ) και ….. τέλος! Μέχρι και στα μαλλιά μου ένα απλό ίσιωμα έκανα γιατί δεν μπορώ τα περίπλοκα χτενίσματα. Α! και δεν κατάλαβα ποτέ, γιατί πρέπει όταν γίνεται η βάπτιση, να ανεβάζουν χιλιάδες φωτογραφίες ΠΑΝΤΟΥ! Άλλο να έχεις δικό σου blog, να κάνεις κάποια πράγματα μόνος σου και να θέλεις να τα δείξεις, και άλλο να βάλεις 200 φωτογράφιες στο fb. Τεσπα, περί ορέξεως κολοκυθόπιτα!
May 10, 2013 at 2:42 pm
Μαρία μου τι κάνεις;; Χρόνια πολλά, Χριστός Ανέστη με υγεία! Αυτή είναι η αλήθεια. Όλη η ιστορία με τη βάφτιση ξεκίνησε τα τελευταία χρόνια κι εσύ δεν το πρόλαβες. Ακόμη και το να μην πας σε τραπέζι αλλά να κάνεις κάτι το βράδυ σε μπαράκι με τους νέους φίλους, τελευταία ξεκίνησε. Ομολογώ ότι κι εγώ που το έκανα, πριν γεννήσω το ψιλοέκραζα. Τελικώς καταλήξαμε ότι είναι το καλύτερο δυνατό και από άποψη budget αλλά κυρίως γιατί λείπουμε στην Αθήνα και το είδαμε σαν ευκαιρία να διασκεδάσουμε λίγο με τους φίλους μας που δεν τους βλέπουμε τόσο συχνά παρά να ταΐσουμε θείους και ξαδέρφια. Είσαι τυχερή που είσαι γραφρίστρια κι εγώ το σπούδασα αλλά δεν το άσκησα ποτέ. Γι’ αυτό γνωρίζω ότι απλώς ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ να κάνεις τον γραφίστα αν δεν είσαι. Όπως δεν γίνεται να κάνεις και τον ηλεκτρολόγο για παράδειγμα.
Σε φιλώ
May 10, 2013 at 5:17 pm
Χρόνια Πολλά Εύα….. Και εγώ στο γραφείο που εργάζομαι και πρέπει να ευχαριστώ τον Θεό που εργάζομαι, ακόμα και όταν δεν πληρώνομαι (έτσι ακριβώς μου το είπαν…) παίζω θέση μπαλαντέρ! Λίγο γραφίστας, λίγο γραμματέας, λίγο τηλέφωνο, λίγο απ’ όλα και ….. μέλι (χρήματα) τίποτα!!!! Αλλά αυτό με τον ηλεκτρολόγο ομολογώ πως είναι λιγουλάκι πιο επικίνδυνο!!!!!!!!!! Ε, πόσες φωτιές μπορεί να βάλει ένα προσκλητήριο και 10 μέτρα ροζ τούλι;;;;;;;;;;;;;;
May 17, 2013 at 2:54 pm
Μαράκι μου χρόνια πολλά και σ’ εσένα! Εύχομαι να μην ξανάρθουν τέτοιες εποχές που θα χρειάζεται να δουλεύεις δωρεάν. Να ρε κορίτσια γραφίστας να βοηθήσει!! που πάτε και ξεπατικώνετε το pinterest!! Ορίστε! Να σου κάνω διαφήμιση αγάπη μου!!
φιλάκια
May 10, 2013 at 12:47 pm
Και τώρα περιμένεις από μένα να σου postάρω σεντόνι; Συγγνώμη που θα σε στενοχωρήσω. Μα γιατί;;; Γιατί ακριβώς έγραψες ακριβώς όλα αυτά που σκέφτομαι κι εγώ κατά καιρούς για τις γαμοβαφτίσεις γενικά!!! Αυτή η εμμονή όλων των μαμάδων για την τέλεια βάφτιση και τον τέλειο γάμο! Και καλά στο γάμο το καταλαβαίνω τα κάνεις και τα φχαριστιέσαι (αν σου πετύχουν αυτά που είχες σχεδιάσει εννοείται!) Στη βάφτιση τι τα θες όλα αυτά το παιδί που προς τιμήν του γίνεται η βάφτιση τι θα καταλάβει και τι θα ευχαριστηθεί απ΄όλα αυτά;;;; Έλεος πια και μένα με φάγανε στις βαφτίσεις και τις δυο, τι θά αγοράσεις φόρεμα από μαγαζί ότι να ΄ναι; Και θα φτιάξεις το μαλλί από το Σάββατο στο κομμωτήριο; (Κυριακή και οι δυο βαφτίσεις). Και το προσκλητήριο δεν ταιριάζει με τη μπομπονιέρα και στολισμός δεν θα υπάρχει; ένα μπαλόνι κάτι; Χα,χα οι γνωστοί μου δηλαδή μου τα λέγανε όλα αυτά και με ρωτάγανε και δήθεν από ενδιαφέρον αν έχω σχεδιάσει το πλάνο των μυστηρίων κ.λ.π. Γιατι οι πολλοί κοντινοί μου άνθρωποι ξέρουν πόσο απλός άνθρωπος είμαι και δεν μπλεχτηκαν πουθενά. Και αυτή τη κουβέντα-πιπίλα που έχουν οι περισσότεροι στο στόμα “πια μια φορά παντρεύεσαι και μια δυο φορές το πολύ βαφτίζεις” πόσο τη σιχαίνομαι!!!!!!
Υ.Γ. Επιτέλους δυο τρείς άνθρωποι να τους λέω το καημό μου και να ακούνε πραγματικά, υπάρχουμε είμαστε λίγες αλλά υπάρχουμε!!!
Υ.Γ. Είδες πόσα λίγα έγραψα ε;;;; Μόνο 250 λέξεις χε,χε,χε!!!
May 10, 2013 at 2:10 pm
Και θα φτιάξεις το μαλλί από το Σάββατο στο κομμωτήριο; (Κυριακή και οι δυο βαφτίσεις).
ΧΑΧΑΧΑΧΑ κλαίω χαχαχα! Να σου φτιάχνει το μαλλί η κομμώτρια Σάββατο απόγευμα και να ξενυχτάς το σινιόν για να μην σου χαλάσει μέχρι τη βάφτιση χαχαχα!
May 10, 2013 at 3:04 pm
Ε, γι’ αυτό βάφτισα Σάββατο απόγευμα να’ ναι φρέσκο φρέσκο το αυγό. Άμα σε πιάσει παιδί μου η βλακεία δεν σταματάει, ξεχύνεται ανεξέλεγκτη…!!!
May 10, 2013 at 10:50 pm
Γιατί να ξενυχτήσω φιλενάδα, no stress!!! Τέλεια ήταν τα μαλλάκια μου και την επόμενη! Που να δεις στον γάμο, το μαλλί το έφτιαξα από Πέμπτη που έκανα το κρεββάτι (ο γάμος Κυριακή), κοτσάρισα και το πέπλο και τέλειο το μαλλάκι. Α στην πρώτη βάφτιση και να τα ΄φτιαχνα εκείνη την ημέρα τα μαλλιά μου άδικος κόπος. Λίγο πριν φύγουμε για την εκκλησία έβγαινα αγκαλιά με τον παίδαρο και απ΄τη βιασύνη μου άφησα το μπιμπερό μισάνοιχτο και μ ΄έλουσε κανονικότατα. Αφήνω παιδί, πιάνω μαλλί με τον άντρα μου να προσπαθεί να διορθώσει τά αδιόρθωτα!! Τελικά το σώσαμε το πράγμα! Πολύ γέλιο!!!! Αξέχαστες καταστάσεις!!!
Φιλούμπες καλό ξημέρωμα!!!
May 10, 2013 at 12:54 pm
Καλώς σας βρήκα !!! Εγώ πάντως θα ήθελα να σας παρακαλέσω να μην μου τις παραμαλώνετε τις “μανουλίτσες”. Δεν ειν’ κακές, μωρέ !!! Κι αφού μας κάνουν και γελάμε, καλό είναι !!! Τι άλλο μας έμεινε σ’ αυτή τη ζωή ;;;
Εγώ πάντως έκανα 2 βαφτίσεις σούπερ στα αγόρια μου: 20 άτομα όλοι κι όλοι οι καλεσμένοι (χωρίς προσκλητήρια, φυσικά – η πρόσκληση έγινε δια τηλεφώνου και μέσω Facebook σε στυλ “Βαφτίζουμε τον μικρό ; Θα έρθετε ;”), στολισμός μηδέν και μετά την εκκλησία, μασαμπούκωμα τρελό σε παρακείμενη παροικιακή ταβέρνα του Λονδίνου !!! Περάσαμε τέλεια !!!
Αλλά αν βρεθώ ανάμεσα σε “μανουλίτσες” ξέρετε τι λέω ;;; “Α, ναι ! Κι εμείς τον Πάρι και τον Ορέστη τους βαφτίσαμε στο Λονδίνο … … στον Καθεδρικό Ναό της Αγίας του Θεού Σοφίας … … ξέρετε, εκεί που βάφτισε τα παιδιά του ο Παύλος, ο γιος του Τέως ;”. Οι εκφράσεις που παίρνουν είναι όλα τα λεφτά !!! Χαχαχαχαχαχαχααααα !!!
May 10, 2013 at 2:49 pm
Καλώς ήρθες Αγγελική!
Εντάξει μωρέ έχεις δίκαιο, τις χρειαζόμαστε. Άμα δεν ήταν κι αυτές δεν θα ‘χα αυτή την ιδέα για ποστ.
Εσύ όμως βρε αγάπη μου δεν χρειάζεσαι βάφτιση υπερθέαμα. Εσύ βάφτισες τον ΠΑΡΗ και τον ΟΡΕΣΤΗ!!! Μιλάμε για έπος από μόνο του. θα λες τα ονόματα και οι μανουλίτσες θα πέφτουν ξερές από ζήλεια. Μα Πάρη και Ορέστη;;; Είναι τέλεια ρε κορίτσι μου! Αυτό με το Λονδίνο παίζει, μη μασάς το τρώνε..
φιλιά ευχαριστώ για το σχόλιο
May 10, 2013 at 4:03 pm
Σε παρακαλώ !!! Όχι Πάρη … … … Πάρι (με γιώτα) … αρχαιοπρεπέστατον, όχι παπαριές !!! Τι να μου πει κι η μανουλίτσα με τον Τιβέριο Στελλά ;;; Χαχαχαχαχαχαααα !!!
Φιλιά και καλό ΣΚ ! Πολύ χαίρομαι που σε ανακάλυψα και διαβάζω τις περιπέτειές σας με τον Μπίλλυ δε Κιντ ! 🙂
May 13, 2013 at 12:59 pm
Με συγχωρείς βρε Αγγελική μου για τον Πάρι. Δεν είχα ιδέα ότι γράφεται έτσι και είναι σωστό! Δηλαδή με το ”Πάρη” τι διαφορά έχει;; Σας βλέπω παρεάκι με τον Τιβέριο να συζητάτε για την επέκταση της Ρώμης!!!
Φιλάκια πολλά να είσαι καλά!
May 10, 2013 at 12:58 pm
“Άλλη δεν έκανε παιδί, μόνο η Μαριώ το Γιάννη” …ή για να συμφωνήσω με το ποστ…τον Ιωάννη – Μάξιμο!!!!!!!!!! Καλά τα λες. Προς υπεράσπιση βέβαια των “μανουλίτσων”: η σημαντικότητα που δίνουμε σε κάτι τέτοια γεγονότα ή πιο εξελληνισμένα σε κάτι τέτοια events έχει να κάνει με την επίφαση ότι όσο πιο πολύ θα κάνω…τόσο πιο πολύ θα δείξω ότι αγαπάω! Αλίμονο! Δυτικός πολιτισμός λέγεται. Βέβαια (δυστυχώς) κάποιες φορές δεν δίνουμε την ίδια σημασία στο τέκνον όταν θα μας φέρει τη ζωγραφιά του και θα θέλει να μας την εξηγήσει με γλαφυρά λόγια και ζωηρές περιγραφές, την ώρα που εμείς θα ασχολούμαστε με κάτι άλλο ή δεν θα δώσουμε την ίδια σημασία και προσοχή (στην λεπτομέρεια) όταν η ατάκα του σπλάχνου θα είναι: “Μαμά έχω ένα σοβαρό πρόβλημα!!!!” και θα ζητά την αμέριστη προσοχή μας (ναι οκ, το πρόβλημα μπορεί να είναι ότι η τάδε στο σχολείο φορούσε ίδιο μπλουζάκι άλλο χρώμα και πώς θα ξαναεμφανιστεί με το ίδιο outfit, ωιμέ, ωιμέ!) αλλά εμείς θα το προσπεράσουμε στα γρήγορα γιατί είχαμε μια πολύ δύσκολη μέρα! Όπως με τους γάμους, έτσι και με τις βαπτίσεις δυστυχώς (το λέω και θα το ξαναλέω) εξαντλούμε την ενέργειά μας στο φαίνεσθαι και ξεχνάμε ότι στην πορεία θα μας χρειαστεί τούτη η ενέργεια στο είναι. Είπα πολλά και έχω ακόμα περισσότερα, αλλά σταματώ εδώ. Γιατί αν μη τί άλλο την καταλαβαίνω και την συμπονώ τη μανουλίτσα. Ίσως και κείνη να είχε ανάγκη μία κορώνα…στη δική της βάφτιση, να νιώσει η πριγκήπισσα κάποιων γονέων και να μην το ένιωσε ποτέ. Και έτσι τώρα να επιδιώκει να το ζήσει μέσα απο το σπλάχνο. Έστω και έτσι.
May 10, 2013 at 2:52 pm
Νάντια, χρόνια σου πολλά. Κοίταξε δεν θα σου γράψω απάντηση στο σχόλιό σου γιατί σκέφτομαι να το συμπεριλάβω αυτούσιο στο επόμενο ποστ. Οπότε θα το σχολιάσω εκεί. Συμφωνώ ουσιαστικά και το περιγράφεις συνοπτικά και ωραία. Επιφυλάσσομαι λοιπόν.
φιλιά
May 10, 2013 at 1:11 pm
χαχαχα..ακόμα γελάω…και αθόρυβα κιόλας γιατί ο Νικόλας (τι να κάνω που δεν μου αρέσει το Νίκος..) κοιμάται…Κι εγώ τα απέφυγα αυτα τα πριγκιπικά μου μου γυρνούσε το μάτι κάθε φορά που έβλεπα κορώνες… Γιατί ρε παιδιά…Μόνο πρίγκηπας και πειράτης πρέπει να είναι ο γιός μου..δεν μπορεί δηλαδή να γίνει αστροναύτης…;;; Εμείς είχαμε θέμα μεν, “ελεφαντάκι” από τις βαλίτσες που διάλεξα αλλά στολισμό μηδέν…Είμαστε για πεταμένα λεφτά ;;;
Πωπω ..και ξαναδιαβάζω από την αρχή και ξανάγελάω….χαχαχαχα
May 10, 2013 at 3:02 pm
Ελπίδα σωστή! Αστροναύτης! Αυτό ναι! Συζητούσα τις προάλλες μ’ έναν φίλο χειρουργό και στην κουβέντα μιλώντας για τα παιδιά μας, είπε το πολύ σοφό ”ρε παιδιά, αυτό που μου κάνει τεράστια εντύπωση είναι ότι τα παιδιά σήμερα δεν ονειρεύονται, δεν ακούς πια παιδιά να λένε όταν μεγαλώσω θα πάω στο φεγγάρι”. Και σ’ αυτό φταίμε εμείς.
Το ελεφαντάκι σούπερ το βρίσκω. Κι εγώ άμα ήθελα να είμαι σωστή θα έπρεπε να είχα θέμα τα αυτοκίνητα και τις μηχανές γενικότερα. Αφού αυτά του αρέσουν. Πρίγκιπες και βάτραχοι και μπούρδες..!
φιλιά πολλά
Πι.Ες. Το Νικόλας μ’αρέσει τρελλά μεταξύ μας
May 10, 2013 at 5:40 pm
Εντάξει, εντάξει τι να κάνω η μάνα; Γελάω και το διασκεδάζω! Και ξεράθηκα στο γέλιο, σ’ εκείνη την φωτό με τα πέταλα τριγύρω και το καημένο το φατσόνι στη μέση. Την έφερα στο μυαλό μου και γέλασα με την ψυχή μου, μόνη σαν τη χαζή.
Και μπορεί να μην κάναμε υπερπαραγωγές, αλλά θυμάμαι με πόνο το τακούνι-υπερπαραγωγή στο καλντερίμι. Στολισμένη, σινιαρισμένη δεν μπορούσα να κάνω βήμα, σκάλωνε το τακούνι στο πλακόστρωτο. Τι γελοία…
Αχ καλό ΣΚ
May 17, 2013 at 2:56 pm
Καλώς τη φραουλίτσα!
Καλντερίμι βλέπω, Σαντορίνη φαντάζομαι…!! Μια χαρά σε βρίσκω με το τακούνι. Το τακούνι είναι σήμα κατατεθέν. Ή το βάζεις ή δεν το βάζεις. Αν το βάζεις όμως, το βάζεις παντού, τι να κάνουμε..!
φιλιά πολλάααα
May 10, 2013 at 5:57 pm
Κορίτσια Θεές!!!Τι να πω.Εγω παντρεύτηκα το 1991 και αντί να περιμένω τον γάμο,περίμενα το ταξίδι που ήταν ο γύρος της Ευρώπης με αυτοκίνητο και camping!(Ποιες Μαλδίβες,camping σε όλη την Ευρώπη με βροχή και κρύο …του κερατά.) Και μετά ήρθε η μικρή.Καλά 19 χρονών τώρα, αλλά τότε μικρή.Χωρίς προσκλητήρια,χωρίς στολισμό και το τραπέζι…χασαποταβέρνα.
Και μετά ήρθε ο μικρός,16 τώρα και το τραπέζι σπίτι, προπαραμονή Πρωτοχρονιάς,δεν έχω καλύτερο,λίγο κούραση βέβαια,αλλά ήταν τέλεια.Μόνο οι πολύ κολλητοί και Χριστουγεννιάτικο δέντρο και όλα στολισμένα!
Αλλά ρε κορίτσια έχετε απόλυτο δίκιο.Ωστόσο οι μανούλες ζούν τις δικές τους 2 ώρες δόξας.Ας το απολαύσουν!!!
Α!!! αν και μαμά μεγάλων παιδιών πιά απολαμβάνω τις περιπέτειες του Billy the kid!!!!
May 17, 2013 at 2:58 pm
Ολυμπία το έχεις τερματίσει…!!! 19 και 16 χρονών παιδιά;;; Κι εγώ ένα τρίχρονο και δεν τη βγάζω…;; Ο γύρος της Ευρώπης με αυτοκίνητο μου φαίνεται φανταστικός. Οι Μαλδίβες είναι πασέ, θα στο λένε και τα παιδιά σου. Όσο για την χασαποταβέρνα το ίδιο, όποιος σήμερα κερνάει στην χασαποταβέρνα έχει χρήμα ξεκάθαρο! 😉
Σ’ ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο, εύχομαι να σε διασκεδάζω!
Να’σαι καλά, φιλιά
May 10, 2013 at 6:50 pm
Και πολύ γέλασα!!! Πολύ ωραία τα είπες! Και πολύ συμφωνώ! Και με κάτι ψιλά που είπε η Κίρκη παραπάνω! Εμείς πάλι, ούτε τακούνια, ούτε τραπέζι μετά. Νομίζω τα πιο απλά είναι και τα πιο κομψά στην τελική (αν είναι αυτό το γούστο σου). Όσο για τις κορώνες..άσε..δεν μπορώ καθόλου..ούτε κορώνες, νεράιδες, πειρατές..δεν έχει καθόλου φαντασία ο κόσμος ρε παιδί μου;;
Τους αγωνιστικούς χαιρετισμούς μου!
May 17, 2013 at 3:05 pm
Το έχεις θέσει πολύ σωστά Βέρα. Τα πιο απλά είναι και τα πιο κομψά.
Λυπάμαι πολύ για την απώλειά σας, έχεις χτυπήσει ευαίσθητη φλέβα με το ποστ σου χθες..
να είστε όλοι καλά
May 10, 2013 at 8:25 pm
Σε διαβάζω καιρό αλλά σήμερα ήθελα να σχολιάσω κι εγώ για να σε συγχαρώ. Πολύ εύστοχο κείμενο, με χιούμορ, νόημα και κυρίως με καλό σκοπό. (τέλεια τα κόκκινα γράμματα για όσους δεν καταλάβαν τον ποιητή!) Επίσης όσο το διάβαζα ήθελα να σου πω, πόσο γουστάρω που γράφεις τόσο αυθεντικά χωρίς να έχεις ανάγκη να γλείψεις κανέναν, χωρίς να σε ενδιαφέρει αν κάποιοι θα παρεξηγηθούν (ξύδι) και τους χάσεις… και στο μυαλό μου ήρθε αυτό το άλλο ”blog” (παρά πολύ εύστοχο το eimaitsatsa που έγραψε η φίλη σου!) Τέλος πάντων, εσύ μας αρέσεις κι ελπίζουμε και σε άλλα τέτοια ωραία κείμενα που μας πάνε μπροστά!
May 17, 2013 at 3:06 pm
Ανδρονίκη μου άργησα λίγο να απαντήσω με συγχωρείς. Ευχαριστώ για το σχόλιό σου. Ευχαριστώ που τονίζεις για τα κόκκινα γράμματα. Με συγκινείς πολύ. Εύχομαι να συνεχίσεις να περνάς καλά διαβάζοντας.
φιλιά πολλά
Εύα
May 12, 2013 at 9:36 pm
Μλκ με αποτέλειωσες,αλήθεια!Ετοιμάζω και την βάφτιση του Αθανάσιου(δε βρήκα κάτι σε πιο πριγκηπικό δυστυχώς) και τρόμαξα! Εγώ πάντως θα τα κάνω όλα κόκκινα καρώ με θέμα Ιταλικός νότος και πικ νικ.Χωρίς κορώνες. Αλλά ρε φίλη με ξες,ένα κόλλημα με τις φωτό το έχω,πειράζει να βγάλω πολλές?
ΠΙ ΕΣ: Με ξεπέρασε το eimaitsatsa και ο Στέλλας-Τιβέριος.Όβερ.Ακόμα έχω δάκρυα στα μάτια μου.Και όχι τίποτα,θα ξυπνήσω και τον Αθανάσιο.
ΠΙ ΕΣ 2: Αυτό με το μαλλί θέλω κάπως να το δω,πλιζ πλιζ πλιζζζ
May 17, 2013 at 2:52 pm
Όχι ρε βλάκα, βγάλε φωτο να γίνει τρελλός χαμός. Αυτά είναι όπως τα χαίρεται κανείς. Στο κάτω κάτω να δούμε τίποτις κι εμείς!!! θα σου στείλω μαρή φωτο του μαλλιού μόνο και μόνο για να μην παρασυρθείς και κάνεις τίποτα τέτοιο αλλά το νου σου, μόλις τις δεις θα αυτοκαταστραφούν!!!
μουτς
May 17, 2013 at 11:37 pm
Αχαααα τώρα κατάλαβα! κι εσύ του ιδρύματος είσαι γι’ αυτό σε συστήνει η μητέρα του Αθανάσιου….. εγω τωρα εναν Νικόλα τον εχω θα την πω την αμαρτία μου αλλα για να το σπάσω λίγο θα βάλω και εναν Ηλία που οσο να πεις πριγκιπικό δεν το λες!
Ελα λοιπόν να παραλάβεις και βραβειακι από το σπιτικό μου μόνο μη χτυπήσεις κουδούνι για θα κοιμάται ο στεφάνιος(κάπου να την βάλω την γκλαμουριά)!
May 31, 2013 at 2:19 pm
Χρύσα τα είπα και στην Ειρήνη πριν, ευχαριστώ πολύ για το βραβείο!! Δεν έχω προλάβει τόσες μέρες ούτε να μπω να τα παραλάβω μη με παρεξηγείτε! Το χαίρομαι πολύ!!
να μου φιλήσεις τον Στεφάνιο!!!
May 13, 2013 at 10:10 am
Είχα πάει για καφέ τις προάλλες και τόλμησα η ανίδεη να φωνάξω το μωρό μου Θανασάκη…. Γύρισε ο φίλος του φίλου που καθόταν δίπλα μου και μου λέει με ύφος…”δεν είναι σωστό να το λες έτσι το μωρό!!! το όνομα του είναι Αθανάσιος! όταν αφαιρείς το “α” του στερείς την έννοια του…” Δεν απάντησα… απλά έβαλα τρανταχτά γέλια! Μάλλον το κατάλαβε..
Οσο για την βάφτιση θα ήθελα να σε ευχαριστήσω γιατι μόλις με γλίτωσες απο πολλά χρήματα. Θα μου πεις εσενα περίμενα? Ναι ναι περίμενα κάποιον να μου πει κατάμουτρα τι περιττά είναι όλα αυτά τα έξοδα για να βγάλουμε το άχτι μας (ναι ούτε και εγώ έκανα δεξίωση στον γαμο!!
περιμένω πως και πως το ΠΑΡΤ2!!!!!!
θα βάλω τον άντρα μου να διαβάσει το κείμενο σου… σίγουρα θα σε ευχαριστεί!!! Μόλις τον γλίτωσες από πολλούς τσακωμούς (τιιιιιιιι δεν θα έχει εμένα ο Θανασάκης μου cupcakes???? ντροπή! πως θα βγει στην κοινωνία!!!)
αααα και παραλίγο να το ξεχάσω περσι στην βάπτιση της ανηψιάς μου έκανα το λάθος και όχι μονο έκανα το μαλλί καμινάδα αλλά άφησα και να με βάψει……… Η αδερφή μου ακόμα γελάει. Ο πατέρας μου μόλις με είδε (δεν είναι άνθρωπος που μασάει τα λόγια του) τρόμαξε και μου είπε “πως σε κάνανε έτσι μωρή!”. Απο τότε τα κάνω μόνη μου…
May 17, 2013 at 2:50 pm
Χελόου χελόου! Μα είναι δυνατόν ”Θανασάκη”;;; Σε παρακαλώ! ”Άθαν” τουλάχιστον. Κοίταξε τώρα, περιττά ή όχι τα έξοδα δεν ξέρω. Δεν θα το χαρακτήριζα έτσι. Πιο πολύ μ’ ενδιαφέρει, αφού γίνεται που γίνεται το έξοδο και καλά κάνει και γίνεται, να μη γίνεται τόσο fake ρε παιδί μου. Ο καθένας έχει την διαφορετικότητά του στο κάτω κάτω. Καμιά φορά και η υπερβολή έχει τα καλά της. Τώρα η υπερβολή στη βάφτιση ανεψιάς που πήγες κι εσύ με την καμινάδα δεν έχει καλό! Συμφωνώ μαζί σου!!! 😉 Αλλά τουλάχιστον ήταν η ανεψιά. Εγώ λέω λοιπόν στη βάφτιση εφόσον λες δεν θα κάνεις τίποτα, στα γενέθλια του ενός έτους να ρημάξεις το σύμπαν!!! να κάνεις την ανατροπή, το υπερθέαμα!! χαχαχαχαχα Θα τους ισοπεδώσεις!
φιλιά πολλά
ευχαριστώ
May 20, 2013 at 3:53 pm
Επίσης, στο Χαμόγελο του Παιδιού φτιάχνουν ωραιότατες μπομπονιέρες και προσκλητήρια να προσθέσω εγώ…τώρα που το σκέφτομαι ευτυχώς που μερικοί παπάδες ακόμα μας απαγορεύουν τους τρελλούς στολισμούς. Αλλιώς ούτε που θα ήθελα να σκέφτομαι τι άλλο θα βλέπαμε αγαπημένη μου Εύη!
Σου έχω και ένα βραβειάκι (δεν κρατήθηκα!)
Σε φιλώ
Ειρήνη
May 31, 2013 at 2:18 pm
Ευχαριστώ για το βραβειάκι δεν έχω προλάβει η άχρηστη ακόμη να περάσω να τα πάρω!!! Σωστό αυτό με το Χαμόγελο του παιδιού. Εύχομαι πραγματικά οι άνθρωποι να βοηθούν παιδάκια μ’ αυτό τον τρόπο γιατί ξέρω πολλούς που φτιάχνουν εκεί προσκλητήρια και μπομπονιέρες.
φιλάκια πολλά
May 20, 2013 at 10:07 pm
Έχω σκάσει στα γέλια γιατί συμφωνώ σε όλα αλλά κυρίως γιατί αναγνωρίζω και τον εαυτό μου στις μανουλίτσες αφού έκανα βάπτιση ‘tea party” παρακαλώ και την πόσταρα και στο πίντερεστ. Αμέεεε. Βέβαια εγώ εκμεταλλεύομαι το παιδί μου γιατί κατά βάθος θέλω να διοργανώνω τέτοιου είδους events και την ‘χρησιμοποίησα” για να φτιάξω πορτοφόλιο. Πώς με βρίσκεις;
Κατά τα άλλα, έκοψα τον φωτογράφο όταν η μικρή άρχισε να κλαίει γιατί δεν έχει καθόλου γούστο η αναμνηστική φωτογραφία με το παιδί να έχει τη μορφή της Νύφης του Τσάκι από τα κλάματα και η μαμά να χαμογελάει αγέρωχη, ποζάροντας με φόρεμα υπερπαραγωγή.
Στην ουσία, υπάρχουν μαμάδες που ξοδεύουν υπέρογκα ποσά για τη βάπτιση μόνο για μία ώρα, για πράγματα που θα μείνουν μεν ως εντυπώσεις και αναμνήσεις και φωτογραφίες αλλά τα περισσότερα θα πεταχτούν: η μπομπονιέρα, το προσκλητήριο κλπ κλπ. Εγώ προσπάθησα να είμαι budget friendly και στις δυο βαπτίσεις των κοριτσιών αλλά και να ξεδιπλώσω το ταλέντο μου στο crafting, την έμπνευση αυτές μου την δίνουν, την να κάνω; Να την αγνοήσω;
May 31, 2013 at 2:16 pm
Ελένη είσαι θεότητα! Tea party;;; Να σκάστε και να πλαντάξτε μανουλίτσες!!! Σε βρίσκω σούπερ. Έκλεισες καμιά άλλη δουλειά βρε με το πορτφόλιο ή όχι; Να σε προωθήσουμε! Κοίτα άμα είναι να σου μείνουν τουλάχιστον ωραίες φωτογραφίες είναι κάτι, το λέω. Κρίνω εξ ιδίων βέβαια…
φιλιά πολλά
γονείς με κολικούς 
May 10, 2013 at 9:20 am
Εμείς κάναμε γάμο-βάφιση, δύο σε ένα και ήταν και @#! τις βαφτίσεις κυριολεκτικά! Ο παπάς μου τσουρούφλισε το παιδί, το παιδί σπάραζε και κλωτσούσε τη νονά, εγώ να θέλω να τον ντύσω και να πασαλείβω με λάδια το νυφικό… μια ομορφιά! Ήθελα να φορέσω κι εγώ νυφικό βλέπεις, δεν μου έφτανε ο πολιτικός. Δεν είχαμε πολλά λεφτά για περιττά, κι αν ακόμα είχαμε θα το σκεφτόμουν δύο φορές να δώσω για στολισμούς και όλες αυτές τις υπερπαραγωγές που έχουν βγει τελευταία και κάνουν τη βάφτιση τσίρκο! Εν τω μεταξύ δεν ξέρω, αν όντως οι μανούλες που βαφτίζουν τα παιδιά τους σε φάση υπερπαραγωγής καταλαβαίνουν ότι η βάφτιση αποτελεί ένα κάποιο συμβολισμό, ένα μυστήριο και η εκκλησία δεν είναι πανηγύρι. Εν τω μεταξύ κι οι λιγότερο θρήσκες θα βαφτίσουν το παιδί, κι ας μην πιστεύουν, για δημόσιες σχέσεις και φυσικά για να δείξουν και να δειχτούν. Όλα χάνουν το νόημα τους τελικά, με την υπερκαταναλωτική τρέλα που μας κοπανάει στο κεφάλι. Πάντως του φωτογράφου, που με φωτογράφιζε με το νυφικό και από πίσω μου φαίνεται ο κάδος των σκουπιδιών, του το κρατάω μανιάτικο (ή μάλλον κρητικό). Μια φορά ήθελα κι εγώ να βγω σαν μοντέλα και με έβγαλε σαν… άσε να μην πω! Φιλιά!
May 10, 2013 at 2:58 pm
Ελένη μου, η γαμο-βάφτιση παίζει πολύ και είναι πάρα πολύ της μόδας. Τόσο πολύ που οι φίλες μου στο bam έχουν ολόκληρο section με αντίστοιχα προσκλητήρια. Οπότε σε βρίσκω πολύ forward. Καλά έκανες και δεν σου φτανε o πολιτικός. Πρέπει να σου πω ότι μπορεί να μη μου φαίνεται αλλά πιστεύω. Και πολύ. Ως εκ τούτου θεωρώ τον πολιτικό περιττή συμβολαιογραφική πράξη εν αντιθέσει με τον θρησκευτικό που επειδή είναι μυστήριο είναι και ο μόνος που δέχομαι ως γάμος. Ανεξιθρησκία έχουμε οπότε έχω το ακαταλόγιστο. Τώρα με τον φωτογράφο έχεις δίκαιο. Είναι ρε παιδί μου κι αυτοί τι να πω…τόσος ανταγωνισμός κι αντί να γίνονται καλύτεροι γίνονται ότι να ‘ναι.
σε φιλώ! χρόνια πολλά με υγεία και φώτιση σε όλους σας!