27.3.13 Με φωνάζουνε τζίνι
Posted March 27, 2013
on:Έλα πάμε όλοι μαζί τραγουδιστά:
Με φωνάζουνε τζίνι το τζίνι το τζίνιιιιιι γιατί σ’ όλα είμαι μέσα είμαι μέσα είμαι μέσααααα…!!
Έρχεται κάποια στιγμή στην ζωή κάθε μητέρας που βρίσκεται να τραγουδάει αυτό το τραγούδι. Το τζίνι.
Αφού έχεις εγκυμονήσει-γεννήσει-θηλάσει-ντύσει-ξεντύσει-ξαναντύσει-ξεσκατίσει-ξενυχτίσει-ξεθωριάσει τόσο πολύ μέχρι που δεν πάει άλλο αρχίζεις δειλά δειλά να ψυχανεμίζεσαι ότι μάλλον, ΙΣΩΣ, η ζωή σου από δω και πέρα θα είναι λίίίίίίγο πιο πολύπλοκη από αυτήν που είχες ως φανταστικός single. Σου τα λέω αυτά με το συμπάθειο που είμαι έτσι ωμή, για να μην έχεις την παραμικρή ελπίδα πως θα μπορέσεις ξανά να πιεις καφέ και να καπνίσεις ένα ολόκληρο τσιγάρο ανέμελα. Όποιος κακός άνθρωπος σε πλησιάσει και σου πει ‘’έλα μωρέ πως κάνεις έτσι δεν είναι τίποτα ένα παιδί, ότι έκανες θα κάνεις ΑΠΛΑ πιο λίγο’’ να τον χαστουκίσεις αμέσως και να τον απομακρύνεις απ’ τη ζωή σου. Είναι πολύ κακή επιρροή. Γιατί όταν θα σέρνεσαι στα πατώματα στο έλεος της τσιρίδας του σπλάχνου σου, δεν θα είναι εκεί να σου κρατάει το χέρι γιατί το πιθανότερο είναι ότι έχει 47 νταντάδες, 8 ξαδέρφες και 2 πεθερές να του κρατούν το δικό του για να μπορεί να καπνίζει ένα πακέτο τσιγάρα ανέμελα.
Μη μου αρχίσεις τώρα τα αντικαπνιστικά να χαρείς. Εδώ είναι μπλογκ για γονείς, τα τέκνα αφού ενηλικιωθούν ν’ αποφασίσουν για τον εαυτό τους.
Το τζίνι λοιπόν, εσύ μπορεί να το χλευάζεις αλλά είναι πολύ σοφό άσμα. Το είχα ξεχασμένο για χρόνια μέχρι που το άκουσα ένα πρωί ξαφνικά και μ’ έκανε να χαμογελάσω μέσα στην τρέλλα μου.
Διότι τι κάνει ένα τζίνι που δε μπορεί να κάνει η μαμά σήμερα; όχι και πολλά πράγματα.
Το τζίνι κάθεται όλη μέρα, αιώνες, σ’ ένα χώρο που απ’ έξω μπορεί να είναι λυχνάρι αλλά από μέσα είναι σουίτα του Burj El Arab.
Η μαμά σήμερα συνήθως δουλεύει όλη μέρα σ’ ένα χώρο που είναι απ’ έξω κι από μέσα σαν την εφορία Αμπελοκήπων.
Το τζίνι φοράει όλη μέρα τα πασουμάκια του, ένα σουτιέν με μπριγιάν και κάτι μεταξωτές βράκες πηγαίνοντας από καναπέ σε καναπέ στη σουίτα του.
Η μαμά φοράει τακούνια 10 ώρες τη μέρα με τα οποία τρέχει, περπατάει, οδηγεί, κουβαλάει. Στο σπίτι, ΑΝ προλάβει να ντυθεί φοράει φόρμα και t-shirt με κολλημένες πλαστελίνες στο μανίκι στην καλύτερη περίπτωση.
Το τζίνι δουλεύει μια φορά κάθε 10.000 χρόνια όπου κάποιος το βγάζει έξω απ’ το λυχνάρι-σουίτα και του ζητάει να τον κάνει πάρα πολύ πλούσιο πάρα πολύ γρήγορα, πάρα πολύ ευτυχισμένο, αυτόν και την οικογένειά του.
Η μαμά δουλεύει 20 ώρες στην ‘’εφορία’’ και 10 ώρες στο σπίτι. Στην ‘’εφορία’’ κάποιος της ζητάει να τον κάνει πάρα πολύ πλούσιο πάρα πολύ γρήγορα και στο σπίτι πρέπει να κάνει πάρα πολύ ευτυχισμένη – και καθαρή- την οικογένειά της.
Το τζίνι άμα το βγάλεις απ’ το λυχνάρι του ζητάς να σου πραγματοποιήσει μόνο 3 ευχές.
Η μαμά έχει μάθει να πραγματοποιεί 123 ευχές την ημέρα.
Το τζίνι μπορεί να δουλεύει μια φορά στα 10.000 χρόνια αλλά όποτε κάποιος το χρειαστεί και τρίψει απαλά το λυχνάρι-σουίτα θα πεταχτεί αυτομάτως για να κάνει τη δουλειά του ότι ώρα κι αν είναι.
Η μαμά δουλεύει 30 ώρες την ημέρα ασταμάτητα αλλά και όποτε κάποιος την χρειαστεί και τσιρίξει απαλά τη νύχτα θα πεταχτεί αυτομάτως να κάνει τη δουλειά της.
Το τζίνι βαριέται λίγο να κάθεται αιώνες μέσα στο σουτιέν από μπριγιάν αλλά περνάει κάπως ευχάριστα την ώρα του πραγματοποιώντας τις ευχές του μόνο του. Όταν βαριέται να πραγματοποιήσει ευχές, μετράει τα διαμάντια του.
Η μαμά δε βαριέται ποτέ. Όταν δε θηλάζει, βγάζει γάλα. Όταν τελειώσει με τους θηλασμούς φτιάχνει αυγό βραστό και αμέσως μετά φρουτόκρεμα και αμέσως μετά κοτόσουπα και αμέσως μετά πίτα και αμέσως μετά παστίτσιο ετσέτερα ετσέτερα… Μετά κάνει και 2 ώρες γιόγκα γιατί έχει πολλή ενέργεια και κάπως πρέπει να αποφορτιστεί. Άμα δεν της φύγει πάει και για τρέξιμο. Εξάλλου έχει χρόνο..
Το τζίνι δεν έχει παιδιά. Αν όμως θελήσει μπορεί να ευχηθεί να έχει 2-3 τα οποία θα χαμογελούν όλη μέρα και θα τραγουδούν άριες και Νατάσσα Μποφίλιου ενώ το τζίνι θα μετράει τα διαμάντια του.
Η μαμά έχει παιδιά. Εξ’ ου και μαμά. 2-3 δεν έχει γιατί τώρα τα φορολογούν. Έχει ένα, άντε δύο. Το ένα τραγουδάει όλη μέρα το ‘’Πακαμαστάλ’’. Το άλλο χτυπιέται στα πατώματα για ένα ακόμα kinder.
Το τζίνι δεν βλέπει τηλεόραση. Άμα θέλει να δει κάτι απλώς πηγαίνει στα γυρίσματα.
Η μαμά όσο είναι στο σπίτι η τηλεόραση παίζει ασταμάτητα. Την Πέπα το γουρουνάκι. ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΑ. Όβερ εν όβερ εν οβερ εγκέν….ΦΟΡ ΕΒΕΡ….
Κάποιες διαφορές έχουν αλλά είναι of minor..
Πάμε πάλι τραγουδιστά: Με φωνάζουνε τζίνι το τζίνι το τζίνιιιιιι γιατί σ’ όλα είμαι μέσα είμαι μέσα είμαι μέσαα κι όταν κάποια φοράαα έρθουν όλα στραβάααα δε μου λείπει η χαράααα !!!
Άντε στο λυχνάρι σου τώρα… 😉
Πι.Ες. Είναι αυτές οι φορές που ψάχνεις a shoulder to cry on και γίνεται ένα ατύχημα και ο καλός σου σπάει τον ώμο του σε 4 κομμάτια. Άντε βρες τώρα ώμο να κλάψεις!! Στα λέω αυτά γιατί γκρινιάζεις που δε γράφω πιο συχνά! Ορίστε κυρία μου, συμβαίνουν και διάφορα τι φταίω εγώ; Έχω και το σάουντρακ της Πέπας της γουρουνίτσας παράλληλα έχω λαλήσει, πόση αντοχή πια;
Πι.Ες.2 Εσένα που συνεχίζεις να μουρμουράς ότι ένα παιδί = κανένα θα σε πατήσω με το αυτοκίνητο. Μπορώ να σε δικαιολογήσω μόνο αν έχεις 7 τρίδυμα.
Πι.Ες.3 Έχω ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ να σου πω για την Πέππα το γουρουνάκι και την γουρουνοοικογένειά της. Το νέο μας χόμπι στο σπίτι είναι η διαμάχη μεταξύ Πέπας και Γουίνι. Μιλάμε για ντέρμπι. Θα στα πω…
Πι.Ες.4 Η νέα μόδα στο Μανχάτταν είναι να νοικιάζει η γκαστρούλα υπέρηχο και να μαζεύονται στο σπίτι όλοι οι φίλοι να βλέπουν πως κουνιέται το έμβρυο…. Πας κι εσύ κακομοίρα και βγάζεις την αυχενική στο facebook! Τς..τς..τς…πασέ…
Πι.Ες.5 Νομίζω το προηγούμενο Πι.Ες. είναι το καλύτερο Πι.Ες. όλων των εποχών…Μπράβο! (Άμα δεν παινέψεις το σπίτι σου..)
42 Responses to "27.3.13 Με φωνάζουνε τζίνι"

τί κάνεις ρε τζίνι; χαθήκαμε. τέσπα, όσο είχαμε βρεθεί 😉
θυμό διαβάζω, ΘΥΜΟ! χοχοχοχο


Το τραγουδάκι παίζει στο repeat με την μπέμπα στο ένα χέρι και το κομμάτι πίτσας στο άλλο!!!
Πόσο μα πόσο ταυτίστηκα!


Αυτόν που συνεχίζει να μουρμουράει ότι ένα ίσον κανένα να μην τον πατήσεις με το αυτοκίνητο, είναι πολύ γρήγορο… Να τον βάλεις να κάνει όλη τη διαδρομή σαλόνι-κουζίνα ξυπόλυτος πατώντας αποκλειστικά lego


Τζίνι, έχω τρεις ευχές: Να μείνεις για πάντα μαμά γιατί αυτή είναι η αφορμή του συγγραφικού σου οίστρου, αλλά και ο λόγος. Να γίνεις η νταντά του παιδιού μου και Να μη με πατήσεις με το αμάξι σου…


Δηλαδή θες να μας πεις ότι οι μαμάδες είναι σαν τα τζίνι και καλύτερες, ε; Συμφωνώ μωρέ αλλά να… με έχουν στοιχειώσει εκείνα τα επεισόδια που το σπίτι της ήταν ένα χάλι κι αυτή με ένα νεύμα του κεφαλιού τα συμμάζευε όλα σε μια στιγμή. Καταραμένη Τζίνι! (Μα, καλά νοικιάζουν υπέρηχο; Αχ, τι να μας πουν κι αυτές οι Νεοϋορκέζες!)


Αν θέλεις με πιστεύεις, σήμερα απ΄ το πρωί είχα φαγωθεί αναρωτιόμουν, μα που είναι αυτή η Μάμα-Billy The Kid, σαν πολύ καιρό δεν έχει να γράψει!!!!;;;;; Και να λίγο πριν κοιμηθώ έχω alert, χαίρομαι που επέστρεψες!!!! Ρε συ το ΄χες ξανααναφέρει αυτό με την Πέππα το γουρουνάκι, τι εστί; Διότι εμείς έχουμε μεγαλώσει αρκετά και βλέπουμε άλλα, για ενημέρωσε φαίνεται να έχει φάει τρελλό κόλλημα ο Μπιλάκος σου!!! Πάντως έχεις απόλυτο δίκιο και το Τζίνι θα κάνουμε και τα ταχυδακτυλουργικομαγικά μας θα κάνουμε και το κορόϊδο και τον Καραγκιόζη θα κάνουμε! Και που είσαι ακόμα τα καλύτερα έρχονται!!!!!


Και τώρα που – ελαφρώς, μην το παραχέσουμε- συνήλθα λίγο και αρχίσω να μαζεύω τα βυζιά μου μέσα στο σουτιέν (γιατί τον υπόλοιπο καιρό τα είχα όλη μέρα έξω για να μην έχω βάλε βγάλε χειμωνιάτικα) , επανέρχομαι δριμύτερη (μέχρι να βρω πως γράφεται αυτό το δημιτρερη, δρυμιτετη, αι σιχτίρ πια). Μην ξανακούσω ένα = κανένα ΘΑ ΚΑΝΩ ΦΟΝΟ. Αν είναι ένα και τσιρίζει σαν τον δικό μου να το πάρουν αν το φάνε, μη πω τίποτα χειρότερο γιατί εδώ είναι ένα σοβαρό μπλογκ για μαμάδες. Αυτά. Κατά τ’αλλα πες τα χρυσή μου. Δε ζω ούτε τα μισά από αυτά που ζεις και ήδη έχω παραδώσει. Κατά προτίμηση τον Ταλιμπάν μου για εξορκισμό.Ειδικά τώρα που πρήστηκαν οοοοολα τα ούλα , π΄νω κάτω, νομίζω πως το παιδί πρέπει να το δει παπάς. Και θρήσκα δε με λες, με λες?????


Ότι και να πω είναι λίγο… Γέλασα τόσο πολύ κι ήταν σαν να βλέπω εμένα, προσθέτοντας και τις νυχτερινές αγρύπνιες. Και ακόμα μετράω μόλις 17 μήνες μαμά….. Η Πέπα είναι πασέ πια! Είμαστε στα Σούπερ ζωάκια και στον Τόμας το τρενάκι. Και μην ακούσω αυτά τα χαζά για τα παιδιά και την τηλεόραση, σφάζω επιτόπου.


Έχω πεθάνει στο γέλιο λέμε! Είναι απόλαυση κάθετι που γράφεις! Δεν θα σχολιάσω το ένα=κανένα….! Τρέχουμε όλη μέρα, καθαρίζουμε, μαζεύουμε, μαγειρεύουμε, θηλάζουμε και θα μας πουν ότι είναι ΤΙΠΟΤΑ??? Ε όχι φιλαράκι αν θες έλα να αναλάβεις να δεις τι όμορφα που είναι να ξυπνας 5 με 6 φορές το βραδύ! Τις καλές ημέρες βέβαια! Α και κάτι άλλο πως γίνεται μερικές μαμάδες να ορκίζονται οτι “εμένα το παιδί μου απο 2 ημερών κοιμάται όλο το βράδυ”??? Κάνω κάτι λάθος ή αυτή είναι απο το σταρ τρεκ????
Σχολίασα τελικά το ξέρω….. χε χε!


Πι.Ες.2 Εσένα που συνεχίζεις να μουρμουράς ότι ένα παιδί = κανένα θα σε πατήσω με το αυτοκίνητο. Μπορώ να σε δικαιολογήσω μόνο αν έχεις 7 τρίδυμα.
ΧΑΧΑΧΑΧΑΑΧ μλκ δεν μπορώ χαχαχαχα! (τί να τις κάνει ένα αμαξάκι κι αυτό με 8 κεφτεδάκια ΙΚΕΑ; Μερικές θέλουν μπουλντόζα!)
Πι.Ες.4 Η νέα μόδα στο Μανχάτταν είναι να νοικιάζει η γκαστρούλα υπέρηχο και να μαζεύονται στο σπίτι όλοι οι φίλοι να βλέπουν πως κουνιέται το έμβρυο…. Πας κι εσύ κακομοίρα και βγάζεις την αυχενική στο facebook! Τς..τς..τς…πασέ…
Πφφφ κοροιδεύεις, άσχετη! Είναι στα πλαίσια της νέας born-it-yourself (BIT..μπίτ για μπίτ που λέμε) καμπάνιας του ΕΟΠΠΥ. Πρώτα μας πέταξαν την είδηση τύπου “αν θες να σου δώσω το δυσθεώρητο ποσό των 300 ευρώ, θα γεννάς στη γκαρσονιέρα της Καλλιδρομίου-σαν να λέμε δύο μωρά σ΄ ένα δωμά” και τώρα μας εκπαιδεύουν ακριβώς για αυτό.Σήμερα νοικιάζεις υπέρηχο, αύριο νοικιάζεις αναισθησιολόγο.Κι αν δεν έχεις λεφτά, σου ρίχνει μία ο άντρας σου με τη βαριοπούλα στο δόξα πατρί και γεννάς και τον Ντάμπο! ;p
Και όπως είπαμε: Απαραιτήτως κόκκινο, όχι πολύ ψηλό τακούνι και γήινο μακιγιάζ. Θα φέρω κάμερες! ;p


Για άλλη μια φορά, μπορεί να άργησες, αλλά ΕΓΡΑΨΕΣ! Και τι καλά που κάποιος τα γράφει και αυτά, γιατί βαρέθηκα να διαβάζω σε μαμαδομπλογκς τι καλά που είναι όταν το μωρό φτύνει παντού την φρουτόκρεμα και που η ευτυχισμένη μαμά, έχει να κοιμηθεί ολόκληρη νύχτα 3 χρόνια, αλλά δεν την πειράζει καθόλου, η τσιρίδα του τέκνου στις 4 μετά τα μεσάνυχτα είναι σαν καμπανούλα του Παραδείσου! Περαστικά στον τραυματία (αν κατάλαβα καλά) και υπομονή! Η μοναδική μου ένσταση είναι …. το τακούνι! Οχι αγάπη μου! Εγώ φοράω μόνο αθλητικά ή μπαλαρίνες. Και δεν με ενδιαφέρει αν δεν ταιριάζουν με το στυλ της εταιρίας, ή αν δεν αποπνέουν θυληκότητα.
Και για το τσιγάρο έχω ένσταση, αλλά δεν λέω τίποτα….. γιατί φοβάμαι μην με πατήσεις!!!
Φιλιά


Νταξ’ τελειο το ποστ! Σιγά που ενα ισον κανενα. Επισης να καταγγειλω κ ολους αυτους που μολις γεννησα ( 5μηνες πριν) με ρωταγανε ποτε με το καλο το δευτερο μολις πηγα στο δωματιο μετα τη γεννα. 😜


Πολλα μπραβο για το blog σου. Εισαι η μοναδικη που δεν με εκανες να νιωσω τυψεις επειδη καπνιζω, επειδη θελω να ευχαριστηθω το καφεδακι μου με το τσιγαρακι μου και βαζω τον Δημοσθενη 2,5 ετων να βλεπει Μικυ, Νικολα, και οτι αλλο του καρφωθει. Ωραια προσεγγιση της πραγματικοτητας… Βρηκα μια μαμα που ειναι απο τον πλανητη γη! Που κουραζεται, νευριαζει, ενιοτε υστεριαζει και ξανα προς την δοξα τραβα! Νομιζω οτι θα γινεις η καλυτερη cyber φιλη μου.
Και ναι! γεννησα με καισαρικη επειδη το ηθελα και οχι επειδη η γιατρος μου μου ειπε ψεματα για να με εκμεταλλευτεί. Και θηλασα μονο 7 μηνες γιατι ηθελα να καπνισω ξανα! Και ναι! Αγαπαω το παιδι μου το ιδιο ισως και περισσοτερο απο καθε αλλη που κοιλοποναγε 10 ωρες. Και λεω ισως περισσοτερο, γιατι, δεν εχω γυρισει στη δουλεια ακομα (παλι απο επιλογη μου) ουτε τον εχω “παρκαρει” σε γιαγιαδες. Περναω ολη την ημερα μου με το παιδι, και ψαχνω να βρω πραγματα να κανουμε που θα μας βοηθησουν και τους δυο να γνωριστουμε καλυτερα. (Σε λιγο βεβαια θα παει παιδικο, οποτε ισως βρουμε καλυτερες ισορροπιες).
Οχι οτι κατηγορω, τις γυναικες που δεν μπαστακωθηκαν σε ενα σπιτι, μη παρεξηγηθω, αλλα ας μη με κατηγορουν και εμενα για τις επιλογες μου. Η καθε μανουλα κανει οτι καλυτερο νομιζει για την ιδια και το μωρο της.
Ελπιζω να μη σε κουρασα
Σε χαιρετω φιλικα
Μαρία Χειμώνα


Έλα μωρέ πώς κάνεις έτσι, εχουμε κι εμείς οι σινγκλς τα ζόρια μας, να ας πούμε εγώ θέλω να φτιάξω νύχι αλλά φοβάμαι ότι θα μου χαλάσει αν πάω μετά πισίνα και γυμναστήριο ;Ρ
(αχαχαχαχαχαχα είσαι απίστευτη, κλαίωωωωω!!!)


Ω, μπαρδόν, περαστικά στον τραυματία και καλά κουράγια ξέχασα να πω.


Κορίτσια είστε όλες υπέροχες!
Καλά εσύ Εύα είσαι φανταστική (σε διαβάζω πολύ καιρό, δε σου έχω ξαναγράψει ποτέ σχόλιο) αλλά είναι καταπληκτικές και όλες οι αναγνώστριές σου.
Τι χαρά να διαβάζει κανείς αυτό το μπλογκ! Και το κείμενο και τα σχόλια. Σαν να έχεις βγει για καφεδάκι με γυναικοπαρέα και να πετάγονται γαμάτες ατάκες απ’ όλες τις μεριές.
Να ‘στε όλες καλά και να χαίρεστε τα παιδιά σας…

March 27, 2013 at 3:16 pm
Είσαι το πρότυπο μου τέλος!!! Επίσης μπορεί να μη γράφεις συχνά αλλά… για μένα γράφεις πάντα την κατάλληλη στιγμή 🙂
March 27, 2013 at 3:24 pm
γιου αρ μπιούτιφουλ. αι λαβ γιου!