mama’s log 24.7.12 On the beach
Posted on: July 27, 2012
- In: mama's log
- 9 Comments
Αγαπητέ Billy the kid πάλι εγώ είμαι η μαμά σου.
Ναι είμαι σίγουρα εγώ η μαμά σου. Τι εννοείς δε μου μοιάζεις παιδί μου; τι σχέση έχει αυτό;
Τέλος πάντων δεν είναι ώρα τώρα εγώ θέλω να πούμε 5 πράγματα για την θάλασσα. Να βάλουμε μία τάξη σ’ αυτό το χάος. Άλλη φορά θα σου πω τι είναι χάος. Έχουμε και λέμε:
– στη θάλασσα φοράς πάντα αντηλιακό
– δεν αδειάζεις επάνω σου ΟΛΟ το αντηλιακό
– μπορείς να πετάξεις νερό επάνω μου
– δε μπορείς να πετάς νερό επάνω μου για 3 τέταρτα κάποια στιγμή πρέπει να βαριέσαι κι εσύ
– το ξέρω ότι είσαι κοινωνικός. Αλλά όταν ένας άγνωστος με 7 σκουλαρίκια στη μύτη και ολόσωμο τατουάζ με πλησιάζει και ρωτάει αν είμαι η μαμά του Βασίλη, πιο πιθανό το βρίσκω να μου ζητήσει λύτρα αγοράκι μου παρά να μου επιστρέψει το φτυαράκι σου, ούτε 2μιση δεν είσαι ήμαρτον πια!
– αυτό που βλέπεις δεν είναι σωσίβιο, είναι βάρκα, μεγάλη βάρκα με μηχανή, δεν την πλησιάζουμε
– θα φάμε ψάρι ναι, μπαρμπουνάκι άντε κουτσομούρα. ‘’Μεγάααααλο ψάλι’’ θα φάμε όταν θα κεράσεις εσύ
– τζετ σκι; φυσικά και θα κάνεις! Στα 45. Όλοι αυτοί που βλέπεις να κάνουν είναι 45 χρονών και πάνω
– δε γίνεται να βγάλεις τα μπρατσάκια σου γιατί δεν ξέρεις να κολυμπάς
– δε μπορώ να φορέσω κι εγώ τα μπρατσάκια σου δε μου κάνουν
– δε μπορεί να φορέσει ο μπαμπάς τα μπρατσάκια σου δεν του κάνουν
– δε μπορεί να φορέσει η κοπέλα δίπλα τα μπρατσάκια σου δεν θέλει
– ΕΛΕΟΣ ΜΕ ΤΑ ΜΠΡΑΤΣΑΚΙΑ!!!!
– δε φωνάζω, μιλάω λίγο πιο έντονα
– δε μπορούμε να δούμε τώρα Μίκυ ούτε Ντιέγκο ούτε Πέπα, είμαστε στην παραλία, είναι μεσημέρι και όλοι κοιμούνται γύρω. Αυτοί δίπλα που έχουν κουβαλήσει 7 ipad και 4 ipod είναι η οικογένεια Κλικλίκου μη δίνεις σημασία
Αυτές είναι κάποιες λίγες οδηγίες παιδί μου για την θάλασσα. Θα σε ενημερώσω και για νεότερα όταν πάμε διακοπές και θα το δω όλο το έργο live γιατί μέχρι στιγμής μόνο κάτι trailer είδα. Δε μπορώ να πω, ενδιαφέρον μου φαίνεται.
Σε αφήνω προς το παρόν
Η μαμά σου
Πι.Ες. Συγγνώμη που άργησα να σου γράψω. Φταίει αυτή η έρευνα που κάνω και μου τρώει χρόνο. Είμαι όμως πολύ κοντά στο τέλος και στην τελειοποίηση των πειραμάτων. Θα μπορώ σε λίγο καιρό με βεβαιότητα να σου πω πως ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΠΛΑΚΩΣΕΙΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ ΑΝ ΤΟ ΠΑΡΕΙΣ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΕΙ ΣΤΗΝ ΚΡΕΒΒΑΤΟΚΑΜΑΡΑ. Μην ανησυχείς. Το δουλεύω εγώ για σένα. Υπάρχει σημαντική πιθανότητα όμως να σου πιάσει όλο το χώρο και να ξυπνάς στραβωμένος. Αυτό δουλεύω τώρα…θα σου πω…
Πι.Ες. 2 Για σένα που εξακολουθείς να φοβάσαι τους πόνους της γέννας έχω 2 λέξεις μόνο: Κ Ο Λ Ι Κ Ο Σ Ν Ε Φ Ρ Ο Υ …. είπες κάτι…;;;
Πι.Ες.3 H παραλία στη φωτο είναι στην Εύβοια στα Στύρα, fyi..
9 Responses to "mama’s log 24.7.12 On the beach"
July 29, 2012 at 9:49 pm
Μαμα ξεχασε να πεις για το τι τρωμε στην παραλια!!!Φιλακια.
August 1, 2012 at 2:44 pm
Τι τρώμε στην παραλία, σωστό. Από την πείνα μας τρώμε ότι βρούμε η αλήθεια είναι προς το παρόν Μαρία μου!
φιλάκια πολλά
August 2, 2012 at 9:38 pm
Αν και δεν είναι καλό να παίρνουμε τα παιδιά στην κρεβατοκάμαρα, πες μου ότι σε έχει συνταράξει το “Αμάρτημα της μητρός μου” και κάνεις αυτή τη μίνι “έρευνα”. Αν ισχύει αυτό, δεν είσαι η μόνη. Πρέπει να σου πω από προσωπικό βίωμα ότι πιο πιθανό είναι να σε πλακώσει η πατούσα του παιδιού σου στη μούρη ή να πέσεις από το κρεβάτι παρά να πλακώσεις εσύ το παιδί.
August 5, 2012 at 10:35 pm
Να πω και εγώωωω?????????
Μπουμπού έλα εδώ, μην πηγαίνεις πιό βαθιά, εδώ, έλα εδώ, πιό έξω σου λέω, καλά, τώρα έρχομαι εγώ να σε βγάλω, όχι μην πηγαίνεις πιό βαθιά, έλα εδωωωωώ.
-Όχι κυρία μου που με κοιτάς λες και σου πάτησα τον κάλο, δεν είμαι υστερική που φωνάζω, είναι ούτε 2,5 χρονών και θέλω κυάλια να την δώ…. –
Έλα εδώ μπουμπού…. σπλατς σπλούτς, πάμε έξω, τί σου είπε η μαμά όταν ήρθαμε;
δεν είπαμε δεν απομακρυνόμαστε και όταν λέει η μαμά έλα εδώ , τρέχουμε στην μανούλα;
Ναί μανούλα, συνώμη μανούλα…
Καλά κουκλίτσα μου, πήγαινε να παίξεις αλλά εδώ έξω-έξω ε; Να σου μιλάω και να μ’ακούς εντάξει;
Ναι μανούλα…
Μπουμπουυυυυυυυυ έλα εδώ, όχι τόσο βαθιά, τί είπε η μαμά; έλα εδώ, όχι μην πηγαίνεις πιό μέσαααααααααααααα. Αχ θα σε φάω, έλα εδώωωωωω
August 22, 2012 at 7:53 am
Επέστρεψα μετά από 3 εβδομάδων άδειας και αποτοξίνωσης από pc για να διαβάσω για τα πλατσουρίσματά σας !!! Ολα αυτά μου θυμίζουν κάτι από το ….. πρόσφατο παρελθόν μας (αν και δεν είδα να αναφέρεις πουθενά για τάπερ με κεφτεδάκια και καρπούζι και φοβάμαι πως το άφηνες νηστικό το παιδί). Μόνο που εμείς έχουμε περάσει και στην επόμενη πίστα. Τα καμάρια μας πλέον κολυμπούν χωρίς μπρατσάκια, σωσίβια με δγακους κ.λπ. Έχουν και μάσκες για να ανακαλύπτουν τη σπάνια ομορφιά του βυθού του εξωτικού Σχοινιά! Παρολα αυτά, το πιο διασκεδαστικό παιχνίδι εξακολουθεί να είναι ποιο;;;;;; Να σπάει ο ένας τα νεύρα του άλλου! «Μαμαααααα μου πετάει άμμοοοοοοοο». «Μαμααααααααα (μπαμπαααααααα όχι, ποτέ, μόνο μαμαααααααα φωνάζουν) μου έκανε πατητήηηηηηη». Ερωτήσεις του στυλ «μαμά, θέλω να πάω για καφέ με τον Αλέξανδρο (όπου Αλέξανδρος, γείτονας 16 ετών !!!!), «μαμά, να πάω στην παραλία με την Αρετή; (όπου Αρετή, αδελφή του Αλέξανδρου, ετών 20 !!!). Και η ατάκα – κορυφή του καλοκαιριού: «Μαμά κοίτα, αυτοί εκεί κάνουν sex (όπου sex, βάλε surf αλλά το νήπιο δεν το είχε ακούσει καλά, και η μανούλα πνίγηκε με τον φρεντοτσίνο, γιατί ποιος κάνει sex Δεκαπενταύγουστο στην εξωτική παραλία του Σχοινιά, ντάλα μεσημέρι;;;;;). Αυτάαααααα, και του χρόνου!
August 24, 2012 at 9:28 pm
Γυρίσατεεεεε ε; Κι εμείς, σωματικώς γυρίσαμε μόλις. Όντως είσαι στην επόμενη πίστα, ενδιαφέρουσα την βλέπω όμως! Και επιμορφωτική! Εμείς έχουμε μπρατσάκια, σωσίβια και μάσκα για αξεσουάρ όμως. Μπάνιο κάνουμε αγκαλιά ή ”στα μαλακά” δηλαδή στα ρηχά. Γιατί πρέπει να φοράμε όλη αυτή την στολή δεν το καταλαβαίνω. Ειδικά τη μάσκα. Την έχει διαρκώς στο κεφάλι, τύπου μόλις βούτηξα με το Καλυψώ και δεν πρόλαβα να την βγάλω. Όχι ρε δεν τον άφηνα νηστικό αλλά το τι Αλλατίνη έχει φάει δε λέγεται! Φάγαμε και ψάρια και φρούτα αλλά το Αλλατίνη δεν παίζεται…άστα! Θα τα πούμε αναλυτικά..
Φιλιά πολλά!
August 22, 2012 at 7:55 am
A, ξέχασα: “θα φάμε ψάρι ναι, μπαρμπουνάκι άντε κουτσομούρα. ‘’Μεγάααααλο ψάλι’’ θα φάμε όταν θα κεράσεις εσύ”. Αααααααχαχαχχαχαχαχαχχχαχαχαχχαχχχχχχχχ
July 27, 2012 at 2:20 pm
Καλησπέρα μαμάτου…
Έχουμε και λέμε…έλα να τα δούμε όοοοοοοοοολοι μαζί, ένα ένα…οκ;
1. Το αντιηλιακό το βάζουμε πριν πάμε παραλία και μες τη μέρα προσθέτουμε λίγο μόνο αν χρειαστεί…
2. Πιτσιλάμε τη μαμά αλλά και η μαμά ξέρει πολύ καλά να πιτσιλάει….
3. Υπάρχει και η άλλη εκδοχή της κοινωνικότητας (του μεγάλου μου γιου) που δυο ετών έψαχνε στη παραλία γαμπρό για τη χωρισμένη τότε μαμά του…
4.Να χαίρεσαι που το “παιδί” τρώει ψάρι, (ο μικρός μου γιος “τότε” ήθελε μόνο καραβίδες ή αστακό) τώρα χαίρεται και με κατεψυγμένο μπακαλιάρο!
5. “Εμείς” έχουμε μια φουσκωτή παιδική βάρκα που κάνει πιο πολύ θόρυβο και τρέχει πιο γρήγορα από το τζετ-σκι…
6.”Εμείς” (3 και 4 ετών) φέτος φοράμε τουβλάκια και τα βγάζουμε ένα ένα…έτσι ελπίζουμε πως θα μάθουμε κολύμπι (αποφάσισε ο dad)…
7. Aααααααααααααα! φωνάζουμε… σιγά…ναι γίνεται!
8. Μες το χάος που κουβάμε, τι πειράζει και να κουβαλήσουμε και κανένα (άθλιο) παιχνιδάκι τύπου μπομπ ή ότι άλλο έχουμε να μας φύγει το κόλημα…
9. ΑΦιλάκια σε όλη την οικογένεια (και η πρακτική εφαρμογή στη παραλία!) Καλές διακοπές! 😉
10. ΥΓ: Αυτό το κολικός νεφρού…δεν μου άρεσε καθόλου (εδώ μιλάω σοβαρά) και μέσα από την καρδιά μου εύχομαι, περαστικά… 🙂
August 1, 2012 at 2:42 pm
Έψαχνε να σου βρει γαμπρό;; τι γλυκό!
Καραβίδες και αστακό δεν έχουμε δοκιμάσει ακόμη αλλά δεν έχω αμφιβολία ότι θα του αρέσουν και αυτά.
Αυτό με τα τουβλάκια το έχω ξανακούσει αλλά μάλλον είναι για λίγο μεγαλύτερα παιδάκια. Εμείς προς το παρόν δεν κρατάμε καλά το κεφαλάκι μας έξω απ’ το νερό με τα μπρατσάκια αλλά το παλεύουμε. Και το γιλέκο-σωσίβιο μας ανεβαίνει μέχρι τ’ αφτιά!
Εύχομαι καλές διακοπές σε όλη τη μαγισσοοικογένεια και πολλά πολλά ΑΦιλάκια από όλους μας! Να είμαστε όλοι καλά!
ΥΓ. Το κακό με τους κολικούς του νεφρού είναι πως αν δεν έχεις εδώ τις γιαγιάδες όπως καλή ώρα εσύ είσαι κοντά στα εγγόνια σου, αναγκάζεσαι μες στη μαύρη νύχτα να ξυπνήσεις το παιδί, να το πάρεις στο νοσοκομείο και να το ακούς απ’ έξω να λέει ”πονάει η μαμάκα;”. Δε βαριέσαι μαγισσούλα μου, όλα για τον άνθρωπο είναι! Στο κάτω κάτω είμαστε γονείς με κολικούς…!