mama’s log 23.4.12 Πως πέρασα το Πάσχα

Posted by: γονείς με κολικούς on: April 23, 2012

• In: mama's log
• 26 Comments

Με τα γεννητούρια και τις γκαστρίτσες δεν προλάβαμε ούτε ένα Χριστός Ανέστη να πούμε σαν άνθρωποι!

Χριστός Ανέστη λοιπόν σου εύχομαι, και του χρόνου με υγεία! Ανέτη Ανέτη που λέει και ο Billy the kid. Δεν σ’ ενδιαφέρει το ξέρω αλλά να μην σε πρήξω κι εγώ λίγο με την πρόοδο του τέκνου μου;;

Λοιπόν, ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά που έχουν οι μέρες σου όταν έχεις παιδί είναι το εξής: ΕΙΝΑΙ ΟΛΕΣ ΙΔΙΕΣ. Δεν το πιάνεις τώρα ακριβώς και σε καταλαβαίνω. Εξάλλου κι εγώ άρχισα να το αντιλαμβάνομαι σε όλο το μεγαλείο του τώρα που ο Billy the kid είναι ήδη 2 χρονών.  Δευτέρα-Τρίτη-Τετάρτη-Πέμπτη-Παρασκευή-Σάββατο-Κυριακή…. έτσι τις μαθαίνουμε τις μέρες από παιδάκια.

Θα μπορούσε η εβδομάδα μου να είναι και έτσι:

Πέμπτη-Δευτέρα-Κυριακή-Παρασκευή-Τετάρτη-Σάββατο-Τρίτη

Οι καθημερινές λίγο σε νοιάζουν, τα Σ-Κ όμως μάι φρέντ….εκεί είναι η γλύκα!

Το καλύτερο δε συμβαίνει τις γιορτές και αργίες. Εγώ την Κυριακή του Πάσχα ξύπνησα στις 8. Ε, ρε γλέντια! Δεν πειράζει λέω, δε βαριέσαι, θα πιω καφεδάκι, θα πάρω Βασιλάκη θα πάω βόλτα. Διότι ο μπαμπάς είχε τον ρόλο του ψήστη του κατσικιού και του κοκορετσίου. (Αυτό που οι άνδρες πρέπει σώνει και ντε να ψήνουν τις γιορτές δεν το ‘χω καταλάβει αλλά anyway τα κάνει λουκούμι οπότε δεν σχολιάζω).

Άρα παίρνω παιδί και την κάνω. Πάω σε μια παιδική χαρά, άδεια. Πάω σε δεύτερη τα ίδια. Μέσα στη ζέστη και στην τρέλλα μου θυμάμαι ότι στο παλιό μας σπίτι δίπλα είχαμε γείτονες με μονοκατοικία φανταστική που μας αγαπούν πολύ και κάθε χρόνο ψήνουν. Πάω λοιπόν ΑΚΑΛΕΣΤΗ στο ξένο σπίτι να ευχηθώ. Το παιδί έχει εξαλείψει και την τελευταία ίνα ντροπής.

Ευτυχώς οι άνθρωποι είναι μάλαμα, τύποι εντελώς ”μανούλα” όπου με το που σκας στην πόρτα σε πλακώνουν με μπύρες και πιάτα με πίτες και κοκορέτσια. Ο Billy the kid που καλύτερα να τον ντύνεις παρά να τον ταΐζεις, βολεύτηκε σε μια καρέκλα και τα τσάκιζε ενώ εγώ έκανα pr με τις θείες των φίλων από τις οποίες η μικρότερη ήτο 85 χρονών. Μην κοροϊδεύεις, διότι πέρασα καταπληκτικά. Ένιωσα Πάσχα ρε παιδί μου για όση ώρα έκατσα εκεί. Να ‘ναι καλά οι άνθρωποι.

Μετά παιδική χαρά ξανά όπου επειδή μεσημέριασε βρέθηκαν κάτι τοπικά πιτσιρίκια να παίζουν. Και μετά λέω δεν πάω σπίτι να φάω κι εγώ το κατσικάκι μου που έχουμε και κόσμο;;

Όταν όμως κάθεσαι στο τραπέζι με το παιδί δίπλα τρως μια μπουκιά εσύ, δύο το παιδί, μια εσύ, τρεις το παιδί, μια εσύ….ε άστο αγάπη μου, πάμε μέσα να σε κοιμίσω να τελειώνουμε μπας και φάω καμιά μπουκιά ζεστή..

Όσο κοιμάται λέω ας κάνω ένα τσιγάρο σαν άνθρωπος με τη φίλη μου. Μέχρι να το κάνω και να πω δυο κουβέντες περνάει η ώρα, φεύγει η φίλη, ξυπνάει o Billy the kid. Τώρα; που πας Πάσχα απόγευμα με το παιδί; Πουθενά, κάθεσαι σπίτι και παίζεις ωραιότατα το γαϊδουράκι όπου το παιδί σε καβαλάει κι εσύ κάνεις όλο το σπίτι βόλτα. Φανταστικό!

Δευτέρα του Πάσχα λέω στον άνδρα μου να πάμε μια μεγάααλη βόλτα. Κι επειδή έσκαγε ο τόπος λέμε δεν πάμε νότια σε καμιά θάλασσα; Πάμε λοιπόν και αφού χανόμαστε στο δρόμο διότι δεν σκαμπάζουμε γρι απ’ την περιοχή μέσα στην τρέλλα του ”στρίψε από δω…δεν στρίβει…πάμε πίσω…καλά σου τα ‘πα εγώ να μην έρθουμε…” βρισκόμαστε μπροστά στο Balux και μπαίνουμε μέσα. Ρίχνουμε εορταστικό καυγά στην είσοδο και μένουμε όλη μέρα έτσι με τον Billy the kid σε παροξυσμό ανάμεσα σε παιδική χαρά με άμμο και παιχνίδι στην θάλασσα με άμμο.

Κάποια στιγμή που βγάλαμε και παπουτσάκι και παίζαμε όπως όλα τα καλά παιδάκια αρχίσαμε να πλησιάζουμε όλο και πιο απειλητικά την θάλασσα. Σε ανύποπτη στιγμή και με το μπαμπά του κολλητά δίπλα του ρίχνει μία με το κεφάλι και βουτάει στη θάλασσα. Ο μπαμπάς έχει μπει μέσα μέχρι το γόνατο με το τζην, τον βουτάει και τον φέρνει έξω. Αυτός ατάραχος αφού η αποστολή του για την ημέρα εξετελέσθη, κάθεται σιωπηλός τουρτουρίζοντας. Για πετσέτα χρησιμοποιήσαμε το ωραιότατο φουλάρι μου αλλά δε με πείραξε γιατί έχω βάλει μυαλό και τα hermes έχω σταματήσει να τα φοράω στην παραλία (#asemaskouklitsamou). Ευτυχώς μου ‘κοψε και είχα πάρει μαζί μου τζηνάκι να του βάλω και για μπλούζα φόρεσε κατευθείαν το φουτεράκι του και λούφαξε σε μια ξαπλώστρα για 47 ολόκληρα δευτερόλεπτα. Μετά έφαγε τα πατατάκια από τη μπύρα του μπαμπά, αναποδογύρισε καναδυό καρέκλες, έσπασε το ποτήρι της μπύρας στο μπράτσο μιας ξαπλώστρας, έκλεψε 2-3 κουβαδάκια κι ένα φτυαράκι κι όταν τελείωσε με το κομμάτι της άμμου επεκτάθηκε στα τραπέζια όπου έπαιρνε να φάει ότι του γυάλιζε από τους άγνωστους πελάτες. Είναι απ’ αυτά τα παιδάκια που πριν κάνεις παιδί, όταν πίνεις το φρέντο σου σε κάποιο beach bar τα βλέπεις και αναρωτιέσαι: ”καλά γονείς δεν έχει;;”. Αυτό.

Παρ’όλα αυτά κι επειδή αυτό εδώ είναι ένα blog που πάνω απ’ όλα υμνεί την μητρότητα και την πατρότητα (δε μου στέκει καλά αυτό..) πρέπει να σου πω στον επίλογο ότι πολύ γουστάρω που έχω τον Billy the kid και που έχει κάνει ΟΛΕΣ τις μέρες μου να είναι ίδιες γιατί εδώ που τα λέμε είχα λίγο σιχαθεί κι αυτό το ”γιορτές έρχονται να δούμε τι θα κάνουμε, που θα πάμε, τι θα φάμε ετσέτερα ετσέτερα”. Ενώ τώρα, χαρά Θεού:  Ανάσταση βράδυ κοίμησα το παιδί, το άφησα να κοιμάται με το μπαμπά, πήγα πήρα την θεία μου και μια γειτόνισσά της, τις πήγα στην εκκλησία, αγκαλιαστήκαμε φιληθήκαμε στο Χριστός Ανέστη, τσίμπησα και τη μαγειρίτσα μετά και γύρισα σπίτι μόνη μιλώντας στο κινητό με τον αδελφό μου που πήγε κι αυτός μόνος επίσης γιατί άφησε το παιδί με μαμά του να κοιμάται κι έψαχνε να βρει γυράδικο ανοιχτό να φάει! Όλα αυτά ενώ προσπαθούσα να μη μου σβήσει το άγιο φως και πήγαινα με 20 ενώ από πίσω δεκάδες singles μου κόρναραν γιατί έτρεχαν να προλάβουν τα μπουζούκια και τα κλαμπ και τα γιορτινά μεταμεσονύχτια τραπέζια….boring… 😉

Είδες; κάνε ένα παιδί κι εσύ! τι περιμένεις; δε βαρέθηκες από μπαρ σε μπαρ βρε;   μπουαχαχαχα ..

Tags: billy the kid, παιχνίδι στην άμμο, χρόνος με τα παιδιά, θάλασσα, μπαμπάς, νήπια, working mom