mama’s log 23.4.12 Πως πέρασα το Πάσχα
Posted on: April 23, 2012
Με τα γεννητούρια και τις γκαστρίτσες δεν προλάβαμε ούτε ένα Χριστός Ανέστη να πούμε σαν άνθρωποι!
Χριστός Ανέστη λοιπόν σου εύχομαι, και του χρόνου με υγεία! Ανέτη Ανέτη που λέει και ο Billy the kid. Δεν σ’ ενδιαφέρει το ξέρω αλλά να μην σε πρήξω κι εγώ λίγο με την πρόοδο του τέκνου μου;;
Λοιπόν, ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά που έχουν οι μέρες σου όταν έχεις παιδί είναι το εξής: ΕΙΝΑΙ ΟΛΕΣ ΙΔΙΕΣ. Δεν το πιάνεις τώρα ακριβώς και σε καταλαβαίνω. Εξάλλου κι εγώ άρχισα να το αντιλαμβάνομαι σε όλο το μεγαλείο του τώρα που ο Billy the kid είναι ήδη 2 χρονών. Δευτέρα-Τρίτη-Τετάρτη-Πέμπτη-Παρασκευή-Σάββατο-Κυριακή…. έτσι τις μαθαίνουμε τις μέρες από παιδάκια.
Θα μπορούσε η εβδομάδα μου να είναι και έτσι:
Πέμπτη-Δευτέρα-Κυριακή-Παρασκευή-Τετάρτη-Σάββατο-Τρίτη
Οι καθημερινές λίγο σε νοιάζουν, τα Σ-Κ όμως μάι φρέντ….εκεί είναι η γλύκα!
Το καλύτερο δε συμβαίνει τις γιορτές και αργίες. Εγώ την Κυριακή του Πάσχα ξύπνησα στις 8. Ε, ρε γλέντια! Δεν πειράζει λέω, δε βαριέσαι, θα πιω καφεδάκι, θα πάρω Βασιλάκη θα πάω βόλτα. Διότι ο μπαμπάς είχε τον ρόλο του ψήστη του κατσικιού και του κοκορετσίου. (Αυτό που οι άνδρες πρέπει σώνει και ντε να ψήνουν τις γιορτές δεν το ‘χω καταλάβει αλλά anyway τα κάνει λουκούμι οπότε δεν σχολιάζω).
Άρα παίρνω παιδί και την κάνω. Πάω σε μια παιδική χαρά, άδεια. Πάω σε δεύτερη τα ίδια. Μέσα στη ζέστη και στην τρέλλα μου θυμάμαι ότι στο παλιό μας σπίτι δίπλα είχαμε γείτονες με μονοκατοικία φανταστική που μας αγαπούν πολύ και κάθε χρόνο ψήνουν. Πάω λοιπόν ΑΚΑΛΕΣΤΗ στο ξένο σπίτι να ευχηθώ. Το παιδί έχει εξαλείψει και την τελευταία ίνα ντροπής.
Ευτυχώς οι άνθρωποι είναι μάλαμα, τύποι εντελώς ”μανούλα” όπου με το που σκας στην πόρτα σε πλακώνουν με μπύρες και πιάτα με πίτες και κοκορέτσια. Ο Billy the kid που καλύτερα να τον ντύνεις παρά να τον ταΐζεις, βολεύτηκε σε μια καρέκλα και τα τσάκιζε ενώ εγώ έκανα pr με τις θείες των φίλων από τις οποίες η μικρότερη ήτο 85 χρονών. Μην κοροϊδεύεις, διότι πέρασα καταπληκτικά. Ένιωσα Πάσχα ρε παιδί μου για όση ώρα έκατσα εκεί. Να ‘ναι καλά οι άνθρωποι.
Μετά παιδική χαρά ξανά όπου επειδή μεσημέριασε βρέθηκαν κάτι τοπικά πιτσιρίκια να παίζουν. Και μετά λέω δεν πάω σπίτι να φάω κι εγώ το κατσικάκι μου που έχουμε και κόσμο;;
Όταν όμως κάθεσαι στο τραπέζι με το παιδί δίπλα τρως μια μπουκιά εσύ, δύο το παιδί, μια εσύ, τρεις το παιδί, μια εσύ….ε άστο αγάπη μου, πάμε μέσα να σε κοιμίσω να τελειώνουμε μπας και φάω καμιά μπουκιά ζεστή..
Όσο κοιμάται λέω ας κάνω ένα τσιγάρο σαν άνθρωπος με τη φίλη μου. Μέχρι να το κάνω και να πω δυο κουβέντες περνάει η ώρα, φεύγει η φίλη, ξυπνάει o Billy the kid. Τώρα; που πας Πάσχα απόγευμα με το παιδί; Πουθενά, κάθεσαι σπίτι και παίζεις ωραιότατα το γαϊδουράκι όπου το παιδί σε καβαλάει κι εσύ κάνεις όλο το σπίτι βόλτα. Φανταστικό!
Δευτέρα του Πάσχα λέω στον άνδρα μου να πάμε μια μεγάααλη βόλτα. Κι επειδή έσκαγε ο τόπος λέμε δεν πάμε νότια σε καμιά θάλασσα; Πάμε λοιπόν και αφού χανόμαστε στο δρόμο διότι δεν σκαμπάζουμε γρι απ’ την περιοχή μέσα στην τρέλλα του ”στρίψε από δω…δεν στρίβει…πάμε πίσω…καλά σου τα ‘πα εγώ να μην έρθουμε…” βρισκόμαστε μπροστά στο Balux και μπαίνουμε μέσα. Ρίχνουμε εορταστικό καυγά στην είσοδο και μένουμε όλη μέρα έτσι με τον Billy the kid σε παροξυσμό ανάμεσα σε παιδική χαρά με άμμο και παιχνίδι στην θάλασσα με άμμο.
Κάποια στιγμή που βγάλαμε και παπουτσάκι και παίζαμε όπως όλα τα καλά παιδάκια αρχίσαμε να πλησιάζουμε όλο και πιο απειλητικά την θάλασσα. Σε ανύποπτη στιγμή και με το μπαμπά του κολλητά δίπλα του ρίχνει μία με το κεφάλι και βουτάει στη θάλασσα. Ο μπαμπάς έχει μπει μέσα μέχρι το γόνατο με το τζην, τον βουτάει και τον φέρνει έξω. Αυτός ατάραχος αφού η αποστολή του για την ημέρα εξετελέσθη, κάθεται σιωπηλός τουρτουρίζοντας. Για πετσέτα χρησιμοποιήσαμε το ωραιότατο φουλάρι μου αλλά δε με πείραξε γιατί έχω βάλει μυαλό και τα hermes έχω σταματήσει να τα φοράω στην παραλία (#asemaskouklitsamou). Ευτυχώς μου ‘κοψε και είχα πάρει μαζί μου τζηνάκι να του βάλω και για μπλούζα φόρεσε κατευθείαν το φουτεράκι του και λούφαξε σε μια ξαπλώστρα για 47 ολόκληρα δευτερόλεπτα. Μετά έφαγε τα πατατάκια από τη μπύρα του μπαμπά, αναποδογύρισε καναδυό καρέκλες, έσπασε το ποτήρι της μπύρας στο μπράτσο μιας ξαπλώστρας, έκλεψε 2-3 κουβαδάκια κι ένα φτυαράκι κι όταν τελείωσε με το κομμάτι της άμμου επεκτάθηκε στα τραπέζια όπου έπαιρνε να φάει ότι του γυάλιζε από τους άγνωστους πελάτες. Είναι απ’ αυτά τα παιδάκια που πριν κάνεις παιδί, όταν πίνεις το φρέντο σου σε κάποιο beach bar τα βλέπεις και αναρωτιέσαι: ”καλά γονείς δεν έχει;;”. Αυτό.
Παρ’όλα αυτά κι επειδή αυτό εδώ είναι ένα blog που πάνω απ’ όλα υμνεί την μητρότητα και την πατρότητα (δε μου στέκει καλά αυτό..) πρέπει να σου πω στον επίλογο ότι πολύ γουστάρω που έχω τον Billy the kid και που έχει κάνει ΟΛΕΣ τις μέρες μου να είναι ίδιες γιατί εδώ που τα λέμε είχα λίγο σιχαθεί κι αυτό το ”γιορτές έρχονται να δούμε τι θα κάνουμε, που θα πάμε, τι θα φάμε ετσέτερα ετσέτερα”. Ενώ τώρα, χαρά Θεού: Ανάσταση βράδυ κοίμησα το παιδί, το άφησα να κοιμάται με το μπαμπά, πήγα πήρα την θεία μου και μια γειτόνισσά της, τις πήγα στην εκκλησία, αγκαλιαστήκαμε φιληθήκαμε στο Χριστός Ανέστη, τσίμπησα και τη μαγειρίτσα μετά και γύρισα σπίτι μόνη μιλώντας στο κινητό με τον αδελφό μου που πήγε κι αυτός μόνος επίσης γιατί άφησε το παιδί με μαμά του να κοιμάται κι έψαχνε να βρει γυράδικο ανοιχτό να φάει! Όλα αυτά ενώ προσπαθούσα να μη μου σβήσει το άγιο φως και πήγαινα με 20 ενώ από πίσω δεκάδες singles μου κόρναραν γιατί έτρεχαν να προλάβουν τα μπουζούκια και τα κλαμπ και τα γιορτινά μεταμεσονύχτια τραπέζια….boring… 😉
Είδες; κάνε ένα παιδί κι εσύ! τι περιμένεις; δε βαρέθηκες από μπαρ σε μπαρ βρε; μπουαχαχαχα ..
26 Responses to "mama’s log 23.4.12 Πως πέρασα το Πάσχα"
April 23, 2012 at 12:48 pm
χαχαχαχα! Να’σαι καλά, γέλασα πολύ! Ειδικά με αυτό ” Για πετσέτα χρησιμοποιήσαμε το ωραιότατο φουλάρι μου αλλά δε με πείραξε γιατί έχω βάλει μυαλό και τα hermes έχω σταματήσει να τα φοράω στην παραλία (#asemaskouklitsamou).” χαχαχαχαχαχα!
April 23, 2012 at 1:40 pm
Καλωσήρθες gimo. Να ‘σαι καλά κι εσύ για το σχόλιο! Τι να κάνουμε ένεκα η κρίση και δε μπορούμε να φορέσουμε ένα louboutin σαν άνθρωποι…χαχαχαχα
April 23, 2012 at 12:49 pm
Δεν μπορείς να πεις..είχατε την περιπετειούλα σας..χεχε!
Και του χρόνου να περάσετε καλύτερα!
Φιλιά*
April 23, 2012 at 1:41 pm
Ευχαριστώ πολύ! Χρόνια πολλά και σ’ εσένα Βέρα μου! φιλιά πολλά
April 23, 2012 at 1:24 pm
Εμ, δεν ήξερες, δεν ρώταγες;;;;;; Ρωτάμε κουκλίτσα μου και αυτούς που έχουν μεγαλύτερα τέκνα!!!!! Πάμε βόλτα στην θάλασσα χωρίς δεύτερη αλλαξιά ρούχα και πετσέτα; Δεν πάμε!!!! Και Γενάρη μήνα να πας στην παραλία, θα βουτήξουν (ή θα πέσουν μέσα “κατά λάθος”). !!!!! Τα δικά μας αρχίζουν: “Μαμαααααα …. να βγάλω τα παπούτσια μου;;;;;;;; Μπαίνει μέσα άμμος και με ενοχλεί…..”. Μετά από 5 δευτερόλεπτα. “Μαμαααααααα, να βρέξω τα χέρια μου;;;;;;;;”. Μετά από 3 δευτερόλεπτα: “Μαμαααααααα, να βρέξω λιιιιιιιιιγο τα πόδια μου;;;;;;”. (Ένα περίεργο πράγμα, πάντα “Μαμααααααα” φωνάζουν, ποτέ “μπαμπααααααα”). Ε, το “λιιιιιιιιιιιιγο” γίνεται μέχρι το γόνατο, και …. τελικά τους βγάζουμε τα ρούχα και κολυμπάνε κανονικά με το βρακί!!!!
Όσο για το φαγητό, υπάρχουν και χειρότερα: Φαντάσου ότι έχεις δύο παιδιά, που δεν τρώνε ΤΙΠΟΤΑ !!!! Βρε τα παρακαλάς (έλα μωρό μου, δοκίμασε λίγο σε παρακαλώ), τα καλοπιάνεις (φάε λίγο βρε αγαπούλα μου, λίγο, μια μπουκίτσα μόνο…), τα απειλείς (αν δεν φας δεν θα σου πάρω παγωτό…), τα ξανακαλοπιάνεις (αν φας θα σου πάρω παγωτό…) και ενώ είσαστε μπροστά σε ένα τραπέζι με όλα τα καλά του Θεού, σου λένε “εγώ θέλω φακές” !!!!!!!! Άντε βρες εσύ Πασχαλιάτικα φακές!!!! Θυμάσαι την ταινία που ο Βέγγος ήταν σερβιτόρος και ένα στριμένο το παρακαλούσε η μανούλα του να φάει μια μπουκιά και το σκασμένο απαντούσε “δεν πεινάωωωωωω”, “δεν θέλωωωωωω”;;;;; Ένα τέτοιο πράγμα, μόνο που στην ταινία ο Βέγγος καπέλωσε στο τέλος τον πιτσιρικά με τα μακαρόνια, ενώ εσύ δεν μπορείς να το κάνεις αυτό γιατί είναι αντιπαιδαγωγικό !!!!!
Άντε και του χρόνου, καλά ψησίματα και καλές βουτιές !!!
Σμουτς !!!
April 23, 2012 at 1:45 pm
Αυτά τα λέει ο κόσμος πριν γκαστρωθούμε , όχι τώρα που δεν έχουμε γυρισμό. Ευτυχώς δεν έχω μαντήλια Hermes και κάπου σώζεται το πράγμα. :))
April 23, 2012 at 2:43 pm
έχεις έχεις εγώ θυμάμαι είχα δει δύο στη ντουλάπα σου απλά ρε παιδί μου δε γουστάρουμε να τα φοράμε τώρα να δίνουμε στόχο…;-)
April 25, 2012 at 11:02 am
Αχ ναι μωρέ, το είχα ξεχάσει, έχεις δίκιο!! Αλλά δε θα τα βάλω για να μη δώσω στόχο.Παρεμπιπτόντως, να σας ενημερώσω, έχω γιο……
April 26, 2012 at 10:07 am
Στα ‘πα εγώ ότι θα κάνεις γιο δεν στα ‘πα;;; Δε φτουράνε κορίτσια στην παρέα ε΄ναι γεγονός… Τέλεια!
April 23, 2012 at 3:57 pm
και του χρόνου, με δυό μπουκές παραπάνω!!!! η πρώτη φωτογραφία ταιριάζει απόλυτα με το κείμενο πρέπει να πω! χαχαχα! ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
April 23, 2012 at 4:11 pm
Αληθώς Ανέστη Ελίζα μου! να χαίρεσαι τους κούκλους σου!
χαχα ναι, έψαχνα μια φωτο πασχαλιάτικη και μ’ έπιασε ζαλάδα με τα χρωματιστά αυγά και τους λαγούς οπότε λέω αυτό είναι!
φιλιά πολλά
Πι.ες. το Σουπεπούα το βρήκατε τελικά;;
April 23, 2012 at 4:21 pm
NAI! το βρήκα!!! Δε ξέρεις πόσο περήφανη είμαι! Ήταν μια διαφήμιση στο 0-6 κανάλι για τη “σούπερ σβούρα!”. Η οποία διαφήμιση, να σημειώσω, κρατάει πάνω από πεντάλεπτο (!) και η σούπερ σβούρα έχει 49ευρώ και είναι αποκλειστικά μέσω tv(!). Σε ποιούς απευθύνονται αυτές οι διαφημίσεις δεν καταλαβαίνω!
April 23, 2012 at 4:24 pm
χαχαχαχαχα σε μας τους δόλιους γονείς! άστα!! τουλάχιστον εσείς φύγατε προλάβατε δε λες; είναι πολύ ωραίο το blog σου σε παρακολουθώ.
April 23, 2012 at 4:32 pm
Σ ευχαριστώ! Κι εγώ σε παρακολουθώ! Το αναγνωρίζει κι ο μικρός “mummy, are you reading the footprints again?” μου λέει. Θέλω να του πώ πως εγώ μόνο την παλάμη διαβάζω, αλλά μάλλον είναι ένα αστειάκι λίγο άκυρο για το τρίχρονο διγλωσσάκι μου.
April 23, 2012 at 4:45 pm
αχ ρε συ τι γλυκό! the footprints!!! τι γλυκούλης! με συγκίνησες τώρα..
April 24, 2012 at 4:35 am
“και γύρισα σπίτι μόνη μιλώντας στο κινητό με τον αδελφό μου που πήγε κι αυτός μόνος επίσης γιατί άφησε το παιδί με μαμά του να κοιμάται κι έψαχνε να βρει γυράδικο ανοιχτό να φάει! Όλα αυτά ενώ προσπαθούσα να μη μου σβήσει το άγιο φως και πήγαινα με 20 ενώ από πίσω δεκάδες singles μου κόρναραν γιατί έτρεχαν να προλάβουν τα μπουζούκια και τα κλαμπ και τα γιορτινά μεταμεσονύχτια τραπέζια….boring…”
ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧ!Το τρελό θα ήταν να πας κι εσύ μαζί τους όπως με τους γείτονες την Κυριακή, και να μπουκάρεις στα μπουζούκια κρατώντας τη λαμπάδα και λέγοντας “Γειά σας έφερα το Άγιο Φως στην Πάολα”! Πλάκα πλάκα μισό τετρακέφαλο έδινα για να πάω κι ας ήμουν αναμαλλιασμένη με τη φόρμα. Μια απ’ τα ίδια κι εδώ.Εγώ τέζα με τον μικρό να ροχαλίζουμε, ο μεγάλος ήρθε κι έφερε το Άγιο Φως, το τάπερ πήγε σύννεφο, δεν ξεμυτίσαμε ούτε μέχρι το περίπτερο αλλά είχαμε μονίμως κόσμο στο σπίτι,ζαχάρωσα ένα τζήν σορτσάκι τέλειο αλλά δεν είχα λεφτά και το άφησα πίσω με πόνο ψυχής αυτά.Άντε και του χρόνου έτσι όπως πάμε θα τρώμε κι εμείς στους γείτονες! ;p
Υ.Γ. Άσχετο: Τα simply dry τρελή μάπα, την πάτησα. Είναι πιο λεπτά από τα active fit κι έχουν διαρροές, έχει φτάσει το σκατό στην κάλτσα. Περιμένω να τελειώσουν για να κάνω νέα παραγγελία. Shit! (κυριολεκτικά)
April 24, 2012 at 9:49 am
που είσαι εσύ χαμένη;;; ακόμα περιμένω να μου απαντήσεις στο mail τς..τς..τς..ντροπή ;p
Μια χαρά τα περάσατε κι εσείς βλέπω, μονίμως κόσμο στο σπίτι πως την έβγαλες; εγώ βαρέθηκα να τρίβω την κατσικίλα απ’ τα ταψιά.
Τζην σορτσάκι;;;…!!! Μα πόσα κιλά είσαι πια; 42; εγώ τελευταία φορά που φόρεσα τζην σορτσάκι ήμουν πέμπτη δημοτικού νομίζω..Πάρτο ρε αγάπη μου τι το αφήνεις πίσω, πλάστικ ις φαντάστικ, να χρωστάμε στην τράπεζα γιατί; άσχημα είναι; σιγά μην τους δώσω τα λεφτάκια μου, κάρτες ρε, δε μου τις δίνατε τζάμπα; ε, τώρα θα σας γ@μήσω! Κι άμα θέλετε έλατε να μου τα πάρετε να δω τι θα βρείτε!! μπουα χαχαχαχα
Υ.Γ. δεν είχα καταλάβει ότι παρήγγειλες τα simply dry ρε συ. ναι είναι μάπα εγώ τα ‘χω δοκιμάσει όλα, μέχρι και libero πήρα ένα φεγγάρι μπας και γλιτώσω απ’ τα ακριβά active fit αλλά με τίποτα. Δεν ξέρω τι σκατά (όντως!) βάζουν μέσα αλλά δε μπορείς να τα αλλάξεις με τίποτα! ”Proud sponsor of moms” my ass η P&G, όσο το βλέπω αυτό το διαφημιστικό σποτάκι τους τα παίρνω..
εγώ βρήκα φίλη ελληνογαλλίδα για να κάνω την παραγγελία μαζί της αλλά ακόμα δεν αξιώθηκα..
April 24, 2012 at 10:07 am
Κατ΄αρχήν Χρόνια Πολλά σε όλες και όλους μας και του χρόνου πάλι και πάντα με αστείρευτη υγεία!!
Πάντως αγαπητή BillTheKidμάμα, ένα είναι σίγουρο πως και αυτό το Πάσχα δεν πλήξατε. Ο Billάκος ότι μπορεί κάνει κι αυτός, όπως κι άλλα παιδιά από αυτή την ηλικία και μετά, σκοπός τους να μην πλήξουμε καμία μέρα από δω και μπρός.
‘Οσο για εμάς των δύο και άνω τον αριθμό τέκων, το σπίτι είναι πάντα το καλύτερο. Και ειδικά όταν έχεις καμιά αυλίτσα όπως έχουμε εμείς στην πεθερά μου από κάτω, και σουβλίζουμε και το αρνάκι μας και το κοκορετσάκι μας και μαζεύονται και όλα τα πρωτοξαδελφάκια για παρείτσα, γιατί να πάρουμε τα βουνά και τις θάλασσες; Όταν μεγαλώσουν λίγο ακόμη βλέπουμε γιατί μη νομίζεις πως κι εμένα που ΄χουν μεγαλώσει κάπως δεν τα κυνηγάμε όταν βγαίνουμε! Κι μόνο που θα μας δουν να κάτσουμε σε μαγαζί να πιούμε κανά καφέ, αρχίζει το σαμποτάζ.
Το σχόλιο (πολύ εύστοχο, έχω να πω),για την πιστσιρικαρία που ορμάει μετά την ανάσταση στα μπουζουκάδικα, χαίρομαι που κάποτε το έκανα κι εγώ, το νοσταλγώ αλλά δε μου λείπει, κάθε πράγμα στο καιρό του!
Α και εμείς την Ανάσταση αφήσαμε το μπαμπά στο σπίτι (αφού δεν ξύπναγε με τίποτε) βάλαμε τα καλά μας και αριβάραμε κατά τις 12 παρά για την εκκλησία, μια που πήγαμε, μια που πήραμε το φως και μια τελευταία που γυρίσαμε πριν το Χριστός Ανέστη πίσω. Πέφτανε τα βεγγαλικά λες και γινόταν πόλεμος, που να τα κρατήσω μόνη μου δεν φτάνει που όλη την ώρα φώναζα “πιο χαμηλά τη λαμπάδα, όχι τόσο ψηλά θα κάψετε κανα Χριστιανό”, τα είχα και όλο να πηγαίνουν πιο κοντά στα βεγγαλικά, οπότε μεταβολή και σπίτι, όταν φτάσαμε στην εξώπορτα ακούσαμε και το Χριστός Ανέστη, εμένα μου άρεσε πάντως άντε και του χρόνου πάλι!!!
April 26, 2012 at 9:26 am
Ωραία περάσατε βλέπω. Μπράβο Αναστασία μου! Και χρόνια σου πολλά για τη γιορτούλα σου, τώρα το θυμήθηκα η γαϊδούρα!! Ότι καλύτερο είναι που έχετε αυλή πάντως. Ακόμα καλύτερο είναι όταν έχεις κοντά την οικογένεια, αδέλφια, ξαδέλφια, ότι καλύτερο για τα παιδάκια. Αλοίμονο σ’ εμάς τους μετανάστες..χαχα
Σε φιλώ και του χρόνου με υγεία!
April 24, 2012 at 1:22 pm
Είναι απ’ αυτά τα παιδάκια που πριν κάνεις παιδί, όταν πίνεις το φρέντο σου σε κάποιο beach bar τα βλέπεις και αναρωτιέσαι: ”καλά γονείς δεν έχει;;”. Αυτό.
Φοβερή πρόταση..Δεν περιγράφει μόνο τί ζωηρά παιδιά έχουμε, που αναρωτιέσαι κιόλας “μα πώς, δε θυμάμαι να έδωσα τέτοια ανατροφή”, “θεέ μου τί ρεζιλίκια είναι αυτά”, είναι όντως και η διαπίστωση της αλλαγής της ζωής σου κατά 180ο. (Συνεχίζω την ψυχανάλυση ακάθεκτη, μέχρι συνειδητοποιήσεως..)
April 24, 2012 at 2:14 pm
ναι άλλα είναι γλυκά μέχρι αηδίας τα σκασμένα, μου κάνει κι αυτή την φάτσα από προχθές που σηκώνει τα φρύδια ανοίγει τις ματάρες και σουφρώνει χειλάκι σε χαμόγελο που δε πα να τινάξει την παραλία στον αέρα χαλάλι του!!! χαχαχαχαχα Και στο κάτω κάτω Βιλλάκι μου θα σου πω το τέλειο απόφθεγμα που είπε ο φίλος @aNameToCome στο twitter χθες: ”εσένα ΥΠΕΡΤΕΛΕΙΕ single, να δω ποιος θα σε γηροκομήσει” χαχαχαχαχα Προσκυνώ!!!
April 25, 2012 at 8:32 am
Ετσι ωραία περνάμε! Και μου θύμησες μια ηρωϊκή χειμερινή εξόρμησή μας σε μια πλατεία της Ηλιούπολης, που η μια γοργονίτσα (καθ΄ότι γοργόνα με τα όλα της) πήγε κι έπεσε μέσα στο συντριβάνι (που λειτουργούσε κανονικά και ήταν γεμάτο με πράσινη γλίτσα μέχρι πάνω). Ηταν μια υπέροχη Κυριακή, δεν βαρεθήκαμε δευτερόλεπτο!
April 25, 2012 at 10:04 am
χαααα, δε στα λεει ομως κανεις αυτα πριν, στα λεει? οχι! ειναι σκευωρια για να σε βαλουν να παντρευτεις, να κανειςι παιδι και μετα να σου πουν άμ τι νομιζες ετσι μεγαλωνουν τα παιδια?’
April 26, 2012 at 10:06 am
Δε στα λέει, δε στα λέει. Το μόνο που σου λέει είναι: κάνε βρε κι εσύ ένα παιδάκι να δεις πόση ευτυχία θα νιώσεις!! Και μετά όπως τα ‘πες: εμ βέβαια, παιδί μου ήθελες…
φιλάκια πολλά
April 23, 2012 at 12:20 pm
χμ… φαντάσου εμάς με 2 παιδιά και τρελή βρόχα για 2 μέρες. υπάρχουν και χειρότερα.
April 23, 2012 at 12:57 pm
δε λέω τίποτα για ‘σας, κιχ δε βγάζω για όσους έχουν περισσότερα από 1 παιδί!!! φιλάκια Γιολίνα μου